1925 yılında Kerkük'te doğdu. Okuma yeteneğini Cami'de Molla yanındayken

keşfedilmiştir. Okulda Kuran-ı Kerim okurken öğretmenleri tarafından sesi

beğenilip ve teşvik edilmiştir. Ortaokuldayken öğrencilik hayatından ayrılıp,

1944'te Kerkük petrol Şirketinde işe başlamıştır.

Sanat hayatı, daha ilkokuldayken okuduğu Türkçe şarkılarla başladı.

Türkiye'nin şakıyan bülbülü Celal BEG plaklarına merak ederek bunları her

zaman dinlemiş ve şarkılarını öğrenmiştir. 1952 yılında Abdülvahit KÜZECİ altı

yıllık bir kursa Londra'ya gitmiştir. Orada Türkçe radyo evi için Kuran'ı

Kerim ve bir takım hoyrat ve şarkılar kayda almıştır. Bunlarda muhalif ve

muçala hoyratları, Ay Dolanaydı, Altın Yüzük şarkıları...

1956-1958 yılında Ankara ve İstanbul'da olurken birtakım hoyratları, Ünlü

sanatçı Nida Tüfekçi eşliğinde birçok şarkı ve Hoyrat (uzun havalar) kayıt

etmişti.1959'da Türkmence bölümü açılırken ilk ses sanatçısı olarak bir takım

şarkılar ve makam hoyratları kayda almıştır.

Bu güne kadar Kerkük TV'sinde ve Bağdat Türkmence Radyosunda yaklaşık 1000'nin

üzerinde şarkısı vardır. TRT Müzik bölümü repertuarında yaklaşık 200'e yakın

notasıyla birlikte şarkı adına kayıtlıdır.

2002 yılının süper şarkısı ödülüne sahip olan ZARA' nın okuduğu Kalenin

dibinde bir taş olaydım" şarkısı yine Kerküklü Abdülvahit KÜZECİ'ye aittir.

KÜZECİ, 82. yaşında gözlerini hayata yumdu. Doğduğu, büyüdüğü yaşadığı vatanı

Kerkük'teki evinde ara sıra sanatçı ve hayranları tarafından ziyaret

ediliyordu...

Ağzından düşmeyen ve her platformda dile getiren çok sevdiği hoyratlardan,

Sil kini

Sen kalbiNden sil kini

Bir can nanca kocalsa

Yeri geli silkini

Kar etmez ahım; Türküsü onun hayatının bir parçası olarak gönüllerde taht

kurmuştu..

Kar etmez ahim, sen Gülizare.

Onulmaz iŞler güzelim, dilde bu yâre

Olsam da geçmem, bin pâre pâre.

Sevmiş bulundum güzelim, gayri ne çare.

Koy aksın yaşım billah'i silmem.

Mecnun oldum güzelim, terk edebilmem.

Kessen de başım, senden ayrılmam.

Sevmiş bulundum güzelim gayri ne çare.

Usta Âşık, Âşık VEYSEL'in yazdığı MİMAR şiirini besteleyerek okuduğuna İlahi

aşkı yüreğinde alev alev dışarıya püskürürdü...

Bu dünyayı kuran mimar

Ne hoş sağlam temel atmış

İnsanlığa ibret için

Kısım kısım kol yaratmış

...

Kimi yayan kimi atlı

Kimi uçar çift kanatlı

Dünya şirin baldan tatlı

Eyvah balı tuza katmış

Kazması yok küreği yok

Ustası var çırağı yok

Gök kubbenin direği yok

Muallâkta bina çakmış

...

Kimi yayan kimi atlı

Kimi uçar çift kanatlı

Hep biliriz dünya fani

Oyalıyor seni meni

Âdem Havva'dan bu yana

Nice insan gelmiş gitmiş

Bu dünyaya gelen gülmez

Bir yol vardır giden gelmez

Bu hikmeti kimse bilmez

Bu ne sır demez kapatmış?

Türkmenlerin Milli Şairi Mehmet İzzet Hattat'ın yazıldığı "ÖKSÜZ BÜLBÜL" şiir

onun için bir başka şaheser niteliğini taşırdı..

Bir bülbülüm öterim ne yerim var ne yuvam

Bir dertliyim gezerim ne çarem var ne davam

Benim destanı aşkım ne has anlara avam

Hülyalı gezen gönlüm dalına konmak ister

Ayırdı zalim felek doyurmadan tadına

Benim gibi öksüzün kim koşar feryadına

Ezelden yanıyorum güzel senin oduna

Benim bu yanan gönlüm elimle sönmek ister

Ne güzelsin gözümde güneş gibi gül gibi

Yıllar oldu ayrıldık bana gelir dün gibi

Birden ezdin bağrımı ilden ön gibi

Yollarında dilberin mum gibi yanmak ister

Türkiye'de birçok sanatçı tarafından okunan Türküleri hafızadan silinmeyecek,

daha uzun yıllar konuşulacak, ZARA tarafından okunan ve Türkiye'de ödül alan

"Kalenin Dibinde Bir Taş olaydım" Türküsü Abdülvahit Küzeci'yi daha çok

yıllar, nesilden nesle anımsatacaktır.

Usta sanatçı Küzeci ölse de sesiyle türküleriyle okuduğu anlamlı

horyatlarıyala gönüllerimizde yaşayacaktır. Türk dünyası ve Türkmen halkı da

onu yaşatacaktı

16 Mayıs 2007 tarihinde Türkmeneli TV'den sunulan "Kaleden kaleye" Programında

okuduğu son hoyratında bugüne sağ kaldığına şükretti. Son hoyratını böyle

dedi.

Sağ Kalanı

Yıktılar Sağ Kalanı

Parmaktan gösterirler

Bugünde sağ kalanı

Bez ara

Degme candan bezera

Milleti, Türkmeni düşünmessen

Türbeyi kaz bez ara

İçer devar

Saf sudan içer davar

Bakmayın özüm güler

Ne var, içerde var