Türkiye'nin en yüksek dağı. Türkiye'nin doğu ucunda, İran ve Ermenistan sınırında yer alan Ağrı Dağı, 5137 m yüksekliğindedir. Sönmüş bir yanardağ olan Ağrı Dağı'nın çapı 40 km, kapladığı alan 1200 km2yi bulur.

Ağrı Dağı, tek bir kütleden oluşmaz; 3000 metreden sonra ikiye ayrılan dağın, birbirinden 11 km uzakta iki ayrı doruğu bulunur. Bu doruklardan Büyük Ağrı 5137 m, Küçük Ağrı ise 3896 m'dir. Bu iki dağ birbirlerinden 2700 m'deki Serdarbulak Geçidi ile ayrılır.

Büyük Ağrı'nın zirvesi, kraterini kaplayan geniş buzullarla kaplıdır. Sürekli kar sınırı 4000 m'dir. Koni şeklindeki Küçük Ağrı'nın krater çanağı yok olmuştur. Bu nedenle 3896 m yüksekliğindeki dağ oldukça sivri bir yapıdadır. Büyük Ağrı'nın zirvesi, birbirine yakın buzullarla kaplı iki ana zirve bloğundan oluşur. Dağın güneyinde ve kuzeyinde zirveden başlayarak yaklaşık 2000 metre kadar aşağıya uzanan iki derin vadi bulunur. Dağın büyük bölümü ağaçsızdır ve çöl görünümündedir.

Ağrı Dağı ile ilgili birçok efsane vardır. Bunlardan birine göre, büyük tufanda Nuh peygamberin gemisi, Ağrı Dağı'nın zirvesinde karaya oturmuştur. Ağrı Dağı'nın bir başka adı da Asur ve Babillerin Urartu krallığına verdikleri ad olan Ararat'tır. Ağrı Dağı, Ermenistan'da bu adla anılır.

Kâşif Marco Polo'nun yazılarında, "hiçbir zaman çıkılamayacak bir dağ" diye sözünü ettiği Ağrı Dağı'na ilk tırmanışı, kayıtlara göre 9 Ekim 1829'da Profesör Frederik Von Parat gerçekleştirmiştir. Dağa ilk kış tırmanışını da daha geç bir tarihte, 21 Şubat 1970'de, Türkiye Dağcılık Federasyonunun eski başkanlarından Dr. Bozkurt Ergör gerçekleştirmiştir. Kalabalık bir ekip hâlinde denenen tırmanışta yalnızca Dr. Bozkurt Ergör zirveye ulaşmayı başarmıştır. Kış koşulları, çok fazla dağcının zirveye ulaşmasına izin vermese de son yıllarda birçok yerli ve yabancı dağcı bu dağa çıkmıştır. Dağa çıkış için en uygun zaman ağustos ve eylül aylarıdır. Ağrı Dağı'na çıkış ve iniş en az dört gün sürer.