Günümüz edebiyatçılarından. 1924 Mayıs’ında Harput’un Gülbağlarında doğmuştur. “Kabaklı” soyadı Harputlu atalarının lakabından gelir.

Babası Ömer Efendiyi 1926’da, iki buçuk yaşında kaybetmiş; binbir güçlük içinde okuyup kendini yetiştirmiştir.

İlk, orta, lise tahsilini El-Aziz'de yaptıktan sonra 1944’te, İstanbul Yüksek Öğretmen Okulu parasız yatılı imtihanını kazanarak, Edebiyat Fakültesi Türkoloji bölümünü bitirdi. 1948 - 1950 arasında akserliğini yaptı. 1951-56 arası Aydın Lisesinde edebiyat öğretmenliği yaptı. 1956 sonbaharında, bir yıllık eğitim stajı için Milli Eğitim Bakanlığınca Paris’e gönderildi. Dönüşünde Aydın’dan İstanbul Çapa Eğitim Enstitüsü edebiyat öğretmenliğine tayin edildi. 1958-69 arasında on bir yıl burada çalışan Ahmed Kabaklı, 1969 Mayısında İstanbul Yüksek Öğretmen Okulunda görevlendirildi. Aydın’da Edebiyat öğretmeni iken Ankara Hukuk Fakültesi’ne yazılan Kabaklı, 1959’da bu fakülteyi de bitirdi.

Kabaklı’nın ilk yazısı, 1947’de Son Saat Gazetesinde çıkan Yunus Emre'ye dair bir makaledir. Bu tarihten sonra Hareket, Bizim Türkiye, Hisar dergilerinde şiirler, polemik yazılar ve edebi makaleler yazmış bulunan Ahmed Kabaklı, 1956’da Tercüman Gazetesinin fıkra yarışmasını, Y. Kadri Karaosmanoğlu, Cihad Baban ve Kadircan Kaflı’nın teşkil ettikleri jürinin kararıyla kazandı. Bu gazetede 1961’den itibaren 20 sene kadar “Gün Işığında” başlıklı yazılarını yazmıştır. Halen Türkiye Gazetesinde aynı başlıkla yazılarına devam etmektedir (1992).

Kabaklı, ayrıca 1972 yılından beri Türk Edebiyat Cemiyeti adına Türk Edebiyatı dergisini yayınlamaktadır.

Ahmed Kabaklı’nın en büyük eseri Türk Edebiyatı üç cilt halinde yayınlanmıştır. Ayrıca Charles Dickens’ten çevirdiği Pikvik’in Maceraları (1962) adlı tercüme bir mizah ve ibret romanı, Ahmed Rasim’den sadeleştirdiği Şehir Mektubları (Cild-1, 1971), 1001 Temel Eser dizisinin 70 numaralı eseri olarak çıkan, Aziz Efendi’den aktardığı Muhayyelat-ı Aziz Efendi (1973) adlı eserleri vardır. Diğer edebi eserleri Mehmed Akif, Yunus Emre ve Mevlana adlı monografilerdir.

İktisadi, sosyal eserleri ise: Müslüman Türkiye, Mabed ve Millet, Kültür Emperyalizmi, Bürokrasi ve Biz, Bizim Alkibiades. En son eseri olan Temellerin Duruşması’nda ise Cumhuriyet devri çeşitli yönlerden ele alınmıştır.