(1884 Bağdat, Irak - 1933 İstanbul) 1885'te Bağdat'ta doğdu. Babası memur olarak başka yerlerde bulunduğundan, çocukluğunu annesinin yanında geçirdi. Sekiz yaşındayken annesini kaybetti. Babası İstanbul'a yanına aldırıp, zayıf Türkçesini kuvvetlendirmek için Numune-i Terakki Mektebine verdi. Ertesi yıl, yatılı olarak Mekteb-i Sultani (Galatasaray Lisesi)'ye yazdırdı. Galatasaray Sultanisini bitirince, Reji İdaresinde memur oldu. Mekteb-i Hukuk (Hukuk Fakültesi)'a kaydoldu. Mekteb-i Hukuk (Hukuk Fakültesi)'taki öğrenimini yarıda bırakarak Fransızca öğretmenliği ve çevirmenlik yapmaya başladı. Sanayi-i Nefise Mektebi (Güzel Sanatlar Akademisi), Mülkiye Mektebi (Siyasal Bilgiler Fakültesi) ve Harp Akademisinde öğretim görevlisi olarak çalıştı. 1932 yılında tedavi için Frankfurt'a gitti. 1933 yılında İstanbul'da öldü.

"Göl Saatleri" kitabında topladığı şiirler, onun Fransız sembolist şairlerinin etkisi altına girdiği dönemin şiirleridir. "Piyale" dönemi ve son şiirleri, onun klâsik olgunluğa erdiği şiir çağıdır. Bu dönem, Dergâh'a girişi, Yahya Kemal'in mısra anlayışıyla ilişkisinden sonra başlar.

Kalıcı etkiden uzak, asıl yaratıcı şiirlerini, 1921 ile 1933 yılları arasındaki kısa dönemde vermiştir. Gene bu dönemde, eski ve ağdalı dilden ve tamlamalardan vazgeçmiş; açık, anlaşılır ve sade bir dille şiirler yazmıştır.

Piyale'de Türkçe'nin bu en güzel şiirlerinden birkaçını bulabiliriz. Şiirlerinin hepsini aruz vezniyle yazmıştır. Doğayı, onun güzelliklerini, çeşitli hâl ve zamanlarını şiirleştirmiş, katı gerçekleri, kendine has mecazlarla yüklü hayal dünyasının süzgecinden geçirmiştir.

Başlıca yapıtları şunlardır:

Göl Saatleri (1921), Piyale (1926), Bize Göre (1928), Gurabahane-i Laklakan (1928), Frankfurt Seyahatnamesi (1933).