(1844 İstanbul - 1913 İstanbul) Türk yazarı ve gazetecisi. Tanzimat döneminin önemli gazetecelerinden ve ilk Türk romancılarındandır. Niş Rüştiyesini bitirdi. Tuna gazetesine yazı yazmaya başladı. Mithat Paşa Bağdat valiliğine tayin edilince 1868'de onunla birlikte Bağdat'a gitti; orada vilâyet basımevini kurdu ve bir gazete çıkardı. Bu dönemde Mithat Paşa tarafından açılan sanat okulunda okutulmak üzere aritmetik, geometri, fizik gibi konuları anlatan Kıssadan Hisse ve okuma kitabı olarak da Hâce-i Evvel adlı küçük kitaplar yazdı. 1871'de İstanbul'a döndü. O dönemde yayımlanmakta olan Ceride-i Askeriye, Basiret gibi bazı gazetelerde yazılar yazdı. Daha sonra küçük bir basım evi kurarak, Dağarcık ve Kırkanbar gibi bazı küçük dergi ve gazeteler yayımladı. Bazı yazıları nedeniyle 1873'te Rodos adasına sürgüne gönderildi.

Rodos'ta ilk romanlarını ve oyunlarını yazdı. Abdülaziz tahttan indirilince 1876'da İstanbul'a döndü. 27 Haziran 1878'de ülkemizin gazetecilik tarihinde en önemli gazetelerden biri sayılan Tercüman-ı Hakikat gazetesini kurdu. Devlet yönetiminde pek çok görev aldı. 1908'de Meşrutiyetin ilânıyla birlikte emekliye ayrıldı. 1908'den sonra bazı öğretim kurumlarında genel tarih, felsefe tarihi, pedagoji, dinler tarihi gibi konularda çeşitli dersler verdi. 1913'te İstanbul'da öldü.

Başlıca yapıtları şunlardır:

Romanları; Hasan Mellâh -yahut- Sır İçinde Esrar (1875), Hüseyin Fellâh (1875), Dünyaya İkinci Geliş -yahut- İstanbul'da Neler Olmuş? (1875), Felâtun Bey ile Râkım Efendi (1876), Henüz l7 Yaşında (1882), Ahmet Metin ve Şirzâd (1893), oyunları; Açıkbaş (1875). Ahz-ı Sâr yahut Avrupa'nın Eski Medeniyeti (1875), Çengi yahut Daniş Çelebi (1885). Siyavuş yahut Fürs-i Kadimde Bir Facia (1885), Çerkes Özdenler (1885), Eyvah (1886).