(1865 İstanbul - 1932 İstanbul) Türk yazarı ve gazetecisi. 1883'te Dârüşşafaka'yı birincilikle bitirdikten sonra Posta Telgraf Nazırlığı Fen Kalemine memur olarak çalışmaya başladı. Burada çalışırken bir yandan da Ahmet Mithat'ın çıkardığı Tercüman-ı Hakikat gazetesinde ilk yazılarını yayımlayan Ahmet Rasim, 1894'te memurluktan ayrılıp basın hayatına atıldı. İkdam, Malümat, Sabah adlı gazetelerde ve çeşitli dergilerde çalışan Ahmet Rasim, Meşrutiyet'ten sonra Tasvir-i Efkâr, Yenigün, Akşam, Zaman, Vakit, Cumhuriyet gazeteleriyle birçok dergilerde bu görevini sürdürdü.

Anı, fıkra ve makale yazarı olarak, yaşadığı devirde halkın yaşayış tarzını, inançlarını, gelenek ve göreneklerini bütün incelikleriyle yansıtan Ahmet Rasim, özellikle bu yönüyle o dönemde egemen olan Servet-i Fünun akımının dışında kaldı. Hayatının son yıllarında milletvekilliği de yapan Ahmet Rasim, 1927'de Heybeliada'da öldü.

Başılca yapıtları şunlardır:

Şehir Mektupları, Eşkâl-i Zaman, Cidd-ü Mizah, Gülüp Ağladıklarım, Gecelerim ve Falaka, Fuhş-ı Atik, İstibdattan Hâkimiyet-i Milliyeye.