İç Anadolu bölgesinin Anadolu Yaylası bölümünde yer alan bir ilimiz. Yüz ölçümü 7626 km2, nüfusu 396 084 (2000), il plâka kodu 68'dir. İlçeleri; Merkez, Ağaçören, Eskil, Gülağaç, Güzelyurt, Ortaköy ve Sarıyahşi'dir.

Türkiye'nin en yeni illerinden biri olan Aksaray, gerçekte çok eski bir yerleşim yeridir. On ikinci yüzyılda Anadolu Selçukluları bu şehre beyaz mermerden bir saray yaptıkları için bu adı almıştır. İl topraklarının büyük bir bölümü orta yükseklikteki düzlük alanlardan oluşur. Başlıca dağları Büyük Hasan Dağı ve Küçük Hasan Dağı'yla Ekecik Dağı'dır.

Aksaray ilinin güney bölgeleri çok yüksek olmayan dalgalı Obruk plâtosundan oluşur. Plâtoya Obruk denmesinin nedeni, üzerinde çok sayıda doğal kuyunun bulunmasıdır. Tuz Gölü'nün küçük bir bölümü de il sınırları içindedir. Akarsular ve göller açısından yoksul bir ildir. En önemli akarsuyu Melendiz Suyu'dur.

İlde İç Anadolu bölgesinin iklimi egemendir. Kışlar soğuk ve kar yağışlı, yazlar da sıcak ve kurak geçer. Türkiye'nin en az yağış alan ilidir. İklim özelliklerinden dolayı ormanlık alanları yok denecek kadar azdır. Doğal bitki örtüsü bozkırdır.

İlin en önemli gelir kaynağı tarımdır. Aksaray'da en çok yetiştirilen ürünler; şeker pancarı, tahıl, baklagiller, patates, soğan, elma ve üzümdür. İlde hayvancılık da önemli bir gelir kaynağıdır; koyun, kıl keçisi, Ankara keçisi ve sığır yetiştirilir.

Sanayi büyük ölçüde tarıma dayalıdır. Un, yem, süt ürünleri, rafine tuz, metalürji, motor, tuğla ve kiremit fabrikaları vardır. Aksaray'da dokumacılık da gelişmiştir. Taşpınar kasabası halılarıyla ünlüdür. Türkiye'nin en işlek kara yolu olan E-5 ile Konya'yı Kayseri'ye bağlayan kara yolunun üzerinde olması nedeniyle Aksaray'da ticaret de gelişmiştir.