Ali Çetinkaya (d. 1878, Afyon - ö. 21 Şubat 1949, İstanbul), asker ve siyaset adamı. Kurtuluş Savaşı'nda Ayvalık'ta ilk direnişi örgütlemiş, Cumhuriyet döneminde bayındırlık ve ulaştırma bakanlığı yapmıştır.

Afyon Rüştiyesi'nde ve Bursa Askeri İdadisi'nde okudu. 1898'de Mekteb-i Harbiye'yi bitirdi. Makedonya ve Arnavutluk'ta çetecilere karşı yapılan savaşlara katıldı. 1907'de Manastır'da ittihat ve Terakki Cemiyeti'ne girdi, cemiyetin örgütlenmesinde rol oynadı. II. Meşrutiyet'in ilanından (1908) sonra Bulgar çetecilerine karşı gönderilen güçlerin komutanlığım yaptı. Trablusgarp Savaşı'nda (1911-12) Derne'de İtalyanlara karşı çarpıştı. I. Dünya Savaşı'nda Irak, Kafkasya ve Makedonya cephelerinde görev aldı. 1917'de kaymakam (yarbay) oldu. Mondros Mütarekesi'nin (30 Ekim 1918) ardından Ayvalık bölgesindeki 72. Alay komutanlığına atandı. 29 Mayıs 1929'da Ayvalık'ı işgal eden Yunanlılara karşı ilk direnişi başlattı ve halkın da direnişe katılmasını sağlayarak Ayvalık cephesini oluşturdu.

Ocak 1920'de İstanbul'da toplanan son Osmanlı Meclis-i Mebusanı'na Afyon mebusu olarak katıldı. İngilizlerin 16 Mart 1920'de İstanbul'u işgal etmelerinden sonra Malta'ya sürüldü. 1921'de serbest bırakılın Çetinkaya Ankara'ya gitti ve Afyonkarahisar milletvekili olarak TBMM'ye katılarak Müdafaa-i Hukuk grubunda yer aldı. Halk Fırkası'nın (sonradan Cumhuriyet Halk Partisi) meclis grubu başkan vekilliğini yaptı. 1925'te TBMM'de tartıştığı Ardahan milletvekili Halit Paşa'yı vurdu. Aynı yıl Ankara İstiklal Mahkemesi başkanlığına getirildi. Bu mahkeme 1926'da Mustafa Kemal'e İzmir'de düzenlenen suikast ile ilgili görülen Terakkiperver Cumhuriyet Fırkası (TPCF) kurucuları ile eski İttihatçıları da yargıladı. Bu eylemleriyle önemli eleştiriler aldı.

Çetinkaya 16 Şubat 1934'te nafia vekilliğine (bayındırlık bakanlığı) atandı ve bu görevi 3 Nisan 1939'a değin, 6. ve 7. İnönü, l. ve 2. Bayar, l. Refik Saydam hükümetlerinde sürdürdü. 3 Nisan 1939'da kurulan 2. Refik Saydam hükümeti döneminde ilk kez oluşturulan muhabere ve münakale vekilliğine (ulaştırma bakanlığı) getirildi. 20 Kasım 1940'ta bu görevden ayrılan Çetinkaya, ölümüne kadar Afyonkarahisar milletvekilliğini sürdürdü.

- - - - - - - -

Farklı bir kaynaktan derlenen biyografisi:

1878 yılında Afyon'da doğdu. Harp Okulu'nu bitirdiği sıralar Balkanlar'da sürekli çete savaşları alıp yürümüştü. Onun için, Çetinkaya'nın ilk görevi Arnavutluk sınırında karakol komutanlığı oldu. Bunu, çeşitli cephelerdeki görevler izledi. 1911'de Derne'de Mustafa Kemal ile birlikte İtalyanlar'a karşı çarpıştı. Daha Trablusgarp'taki savaş bitmeden Irak Cephesi'ne gönderildi. Ardından Kafkasya Cephesi'nde ateş hattına gitti. Çok geçmeden tekrar Makedonya'da görevlendirildi. Bu sıralar rütbesi yarbaylığa yükseldi. Yunan ordusunun İzmir'e çıktığı günlerde ise Ayvalık Cephesi'nde bulunuyordu. Orada düşmana ilk kurşunu atan Çetinkaya'nın askerleri oldu ve Yunan birlikleri bölgeden çekilmek zorunda kaldı.

Ali Çetinkaya'nın siyaset hayatı, İttihat ve Terraki Cemiyeti'ne girişi ile başlar. Kurtuluş Savaşı'nın başlarında Meclisi Mebusan'a seçilen subaylar arasında Çetinkaya da vardı. Fakat bu deneme kısa sürdü ve Malta sürgünleri listesinde Türkiye'den uzaklaştırıldı. Dönüşünde yine Meclis'e girdi ve Müdafaa-i Hukuk Grubu yönetim kurulunda görev aldı. 1934'te Bayındırlık Bakanı oldu. Ankara'daki resmi dairelerin çoğu, Çetinkaya'nın beş yıl süren bakanlığı sırasında yapıldı. 1939-1940 yıllarında bir süre de Ulaştırma Bakanlığı yaptı. 1949 yılında İstanbul'da öldü.