Medine'de yedinci ve sekizinci yüzyıllarda yetişmiş olan hadis ve fıkıh alimi kadın Tabii. İsmi, Amre binti Abdurrahman bin Sa’d bin Zürare el-Ensariyye en-Neccariyye’dir. Doğum tarihi kesin olarak bilinmemektedir. 724 (H.106) senesinde Medine’de vefat etti.

Amre bint-i Abdurrahman hazret-i Aişe’nin yanında yetişti. Hazret-i Aişe, Ümmü Seleme, Hamne bint-i Cahş, Rafi bint-i Hadic (radıyallahü anhünne) gibi sahabiyelerden hadis-i şerif rivayet etti. Hadis-i şeriflerin toplanması maksadıyla Emevi halifelerinden Ömer bin Abdülaziz tarafından çıkarılan fermanda onun rivayetlerinin yazılması özellikle istendi. Bütün Cerh ve ta’dil alimleri tarafından sika (güvenilir) ve huccet (delil) olarak kabul edilen Amre binti Abdurrahman’dan, Urve bin Zübeyr, kız kardeşinin oğlu Ebu Bekr bin Hazm, Zühri, Amr bin Dinar, kendi oğlu Ebü’r-Rical Muhammed bin Abdurrahman ve torunları hadis-i şerif rivayet ettiler.

Hadis ve fıkıh ilimlerine büyük hizmeti olan Amre binti Abdurrahman, kardeşleri, çocukları, yeğenleri ve torunlarıyla tam bir alimler ve raviler (rivayet edenler) ailesi teşkil etmiştir. Zühri’nin “İlim denizi” olarak vasıflandırdığı Amre binti Abdurrahman’dan rivayet edilen hadis-i şerifler, başta Kütüb-i Sitte olmak üzere muteber hadis kitaplarında yer almıştır. Amre bint-i Abdurrahman 724 (H.106) senesinde Medine’de vefat etmiştir.

Rivayet ettiği hadis-i şeriflerden bazıları:

Hazret-i Aişe’nin şöyle dediğin işittim: “Peygamber sallallahü aleyhi ve sellem, sabah namazı farzından önceki iki rekat sünneti o kadar hafifletirdi ki, ben gönlümden; Acaba Resulullah sallallahü aleyhi ve sellem Fatiha suresini okudu mu' derdim.”

Resulullah sallallahü aleyhi ve sellem, Aişe’nin (radıyallahü anha) yanındaydı. Bu sırada hazret-i Aişe bir insan sesi işitti ki, o insan, Peygamberimizin zevcelerinden Hafsa’nın (radıyallahü anha) evine girmek için izin istiyordu. Aişe dedi ki: “Ya Resulallah! Şu adam evinize girmek için izin istiyor!” Resulullah sallallahü aleyhi ve sellem; “Zannediyorum ki o, Hafsa’nın süt amcası filan kimsedir.” buyurdu. Hazret-i Aişe; “Süt amcan filan hayatta olsaydı, benim yanıma girebilecek miydi'” diye sordu. Resulullah sallallahü aleyhi ve sellem; “Evet girebilirdi. Çünkü süt, veladet ve nesebin haram kıldığı her şeyi haram kılar.” buyurdu.