Alm. Wirbel (m), Fr. Remous (m), İng. Eddy. Bir yöne doğru akmakta olan bir sıvı veya gazın, bir engel ile karşılaştığında, geri dönerek ve çukurlaşarak yaptığı girdap. Bir köprünün üstünde durup, aşağıda akan suya bakıldığında, köprünün ayaklarına çarpan suyun, bir çevrinti yapıp çukurlaşarak döndüğü görülür. Akan su, büyük bir hızla geldiğinde (anafor durumu) dibe doğru koni biçiminde bir çukur meydana gelir. Bu durumda dönüş hareketi de o ölçüde hızlanır. Okyanuslarda ısı değişimi ile rüzgarların hareketinde bir “dönme” meydana gelir ve “siklon” adı verilen büyük çukurlar halinde anaforlar ortaya çıkar. Böyle bir anafora yakalanan gemiler, anafor çukurunun huni biçimindeki geniş çevresinde döne döne dibe giderler.

Alman bilgini Weizsacker 1943 yılında “büyük anaforlar içinde küçük anaforlar; küçük anaforlar içinde daha küçük anaforlar meydana geldiğini” bildirdi. Onun ortaya attığı “Anafor Teorisi” günümüz bilim dünyasında “iç içe anaforlar” olarak bilinmektedir.