(1892 Bosna - 1975 Belgrad, Yugoslavya) Yugoslavyalı yazar. Felsefe ve edebiyat öğrenimi gördü. Aldığı hümanist eğitimin etkisi yazılarına yansıdı. Siyasal tutumu nedeniyle tutuklandı, sürgüne gönderildi. Roma, Madrid, Bükreş ve Berlin'de diplomat olarak görev yaptı. Yugoslav Yazarlar Birliğinin başkanlığını yaptı. Dirina Köprüsü adlı romanıyla Yugoslav Ulusal Edebiyat Ödülü'nü ve 1961'de de Nobel Edebiyat Ödülü'nü kazandı.

Edebiyata çevirmen ve şair olarak başladı. Daha sonra gerçekçi öyküler kaleme aldı. İhtiyar Kız, Travnicka Tarihi ve Drina Köprüsü adlı üç büyük romanında Yugoslavya'nın tarihini sergiledi. Yapıtlarında tarihsel olayları ve kişileri ele alırken, özenli bir arşiv çalışması yaptı. Yazışma ve belgelere bağlı kalması, romanlarına yüksek bir belgesel nitelik kazandırdı.

Drina Köprüsü adlı yapıtında dört yüz yıllık bir zaman diliminde Visegrad çevresinin ve insanlarının tarihsel akışını sergiledi. Köprüyü, türlü tarihsel olaylar arasında bağlantı kuran bir simge olarak kullandı.

Başlıca yapıtları şunlardır:

Romanları; Drina Köprüsü (1945), Çin Batarken (1945), İhtiyar Kız (1945); Şiir kitapları; En Dento (1918), Nemini (1918); öyküleri; Put Alije Dijerseleza (1920), Unamour dans la Casbah (1963), Prica a Lezirowan Slonu (1977).