(1910 Bordeaux, Fransa - 1987 Lozan, İsviçre) Fransız oyun yazarı. Paris'te hukuk öğrenimi gördükten sonra iki yıl reklâm metni yazarı olarak çalıştı. 1928'den sonra kendini tümüyle tiyatroya adadı. Oyun yazarı olarak ününün doruğuna vardı. Ama 1950-1960 yılları arasında zaman zaman konu açısından yinelemeler yaptı. Kendisine ilk ün kazandıran yapıtı, Hırsızlar Balosu adlı müzikli oyunda sözle müziği, müzikle pandomim ve dansı birleştirdi. Tiyatro içinde tiyatro anlayışını (sahnedeki oyuncuların kendi aralarında da bir oyun sahnelemeleri) uyguladı. İlk oyunlarından başlayarak, dönemine egemen olan karamsarlığı gerçek bir şiir diliyle yansıttı. Yapıtlarını ciddi oyunlar ve neşeli oyunlar olmak üzere ikiye ayırdı. Oyunlarındaki kahramanlar, özgürlük tutkusunun etkisiyle ve toplumun katı geleneklerine karşın kişiliklerini geliştirmek isteyen kişilerdir.

Antik Çağa ve İncil'e ait konuları da işlemiş olan Anouilh, oyunların yanı sıra senaryolar da yazdı.

Başlıca yapıtları şunlardır:

Hermin (1931), Hırsızların Balosu (1932), Vahşi (1934), Bagajsız Yolcu (1936), Senlis'in Randevusu (1937), Lêocadia (1939), Eurydice (1942), Antigone (1943), Medea (1946), Romêo et Jeanette (1946), Şatoya Çağrı (1942), Prova ya da Cezalandırılmış Aşk (1951), Colombe (1952), Cêcil, ya da Babalar Okulu (1952), Toreadorların Valsi (1952), Tarla Kuşu (1953), Bay Ornifle ya da Kızgın Gökyüzü (1955), Zavallı Bitos ya da Kafaların Akşam Yemeği (1956), Becket ya da Tanrı'nın Onuru (1959), General Quixotte ya da aşık Reaksiyoner (1959), Küçük Moliêre (1959), Mağara (1961), Bay Frıncı, Bayan Fırıncı ve Küçük Fırıncı (1968), Sevgili Antoine (1969), Kırmızı Balıklar (1970), Uyanmayınız Madem (1970).