Proton verebilen maddelerin ve eriyiklerinde hidrojen iyonu bulunan bileşiklerin genel adı. Asitler, mavi turnusol kâğıdını kırmızıya çevirme özelliğinde, tadı ekşi bileşiklerdir. Bazı metallerle tepkimeye girerek hidrojen açığa çıkarırlar. Bazlarla olan tepkimeleriyse tuz oluşumuyla sonuçlanır. Asitler genellikle suda iyi çözünür ve sulu çözeltileri elektrik akımını iyi iletir. Bunun nedeni, suda iyonlarına ayrışabilmeleri ve iyonlarının hareket hâlinde olmasıdır.

Sülfürik asit ve hidroklorik asit gibi sıvı ya da sulu çözelti hâlindeki asitler çok yakıcı ve aşındırıcıdır; metalleri bile aşındırır. Kullanılırken bu maddelerin deriye ve giysilere sıçramamasına dikkat edilmelidir.

Herhangi bir sıvının asit olup olmadığını anlamak için kullanılan turnusol kâğıdı, asitlerin ayıracıdır. Asitleri tanımanın bir başka yolu da bu maddelerin içine element hâlinde magnezyum ya da sodyum karbonat karıştırmaktır. Çünkü bu maddelerin ikisi de asitlerde çözünürken tıpkı bir gazoz gibi köpürür.

Asitler yararlı olabildiği gibi tehlikeli de olabilir. Örneğin, derişik hidroklorik asit öldürücü bir zehirdir. Öte yandan mide özsuyunda bulunan bir miktar hidroklorik asit, besinlerin kolayca sindirilmesine yardımcı olur.