(1899 Guatemalâ - 1974 Madrid, İspanya) Guatemalâlı şair ve yazar. Guatemalâlı bir yerli çocuğu olarak doğdu. Anayasa Mahkemesi başkanı olan babası, Estrada Cebrera'nın keyfi yönetimine karşı çıktığı için sürgün edildi.

Sürgün sırasında Asturias, Guatemalâ yerlilerinin yaşamlarını yakından tanıdı. Hukuk öğrenimini "Guatemalâ Yerlilerinin Toplumsal Sorunları" adlı teziyle tamamladı. Paris'te antropoloji öğrenimi gördü. "Popol Vuh" adlı kutsal kitabı İspanyolcaya çevirdi. 1928'de Guatemalâ'da profesör olarak çalıştı ve gazetecilik yaptı. Diktatörlük döneminde büyük siyasal baskılar altında ve para sıkıntısı içinde yaşadı. Dikta rejimi yıkılınca Dış İşleri Bakanlığınca göreve çağrıldı. Sürgün yaşamından sonra Guatemalâ'nın Paris Büyük Elçiliğine atandı.

1966'da Lenin Barış Ödülü'nü, 1967'de Nobel Edebiyat Ödülü'nü aldı. Yaşamı boyunca sanatçının olaylar karşısında tarafsız kalamayacağını savundu. Yazarın "çağının tanığı ve eleştiricisi" olması gerektiğini vurguladı. Yapıtlarını "gerçek ve adalet" kavramları üzerine oturttu. Politik-toplumsal gerçekleri yerli mitoslarla birleştirdi. Guatemalâ Efsaneleri adlı yapıtı bu özelliğin en belirgin örneğidir. Sayın Başkan adlı politik romanında "dünyanın büyük ülkeleri için geçerli bir diktatör betimlemesi" yaptı. Bananera adı altında toplanan üçlü roman dizisinde, Guatemalâ'nın emperyalist ülkelerce sömürülüşünü ele aldı. Asturias, romancılığının yanı sıra şair ve oyun yazarı olarak çok güçlü yapıtlar yazdı.

Başlıca yapıtları şunlardır:

Kasırga (1950), Yeşil Papa (1954), Gözleri Açık Gidenler (1960), Guatemalâ'da Hafta Sonu Tatili (1956).