(1892 Antalya - 1942 İstanbul) Türk roman yazarı. Hukuk fakültesinde başladığı yüksek öğrenimini, Birinci Dünya Savaşı'nda yarıda bıraktı. Savaşta çeşitli gazetelerde çalıştı. 1912'de Tanin gazetesinde yazmaya başladı. Daha sonra İkdam, İleri, Vakit, Son Saat, Payitaht, Cumhuriyet, Son Posta gazetelerinde ve Fağfur, Şair, Şebap dergilerinde yazdı. Kendi çıkardığı Kaplan adlı dergi, sansür yüzünden yayınını sürdüremedi.

Yazdığı öykülerde genellikle halktan kişilerin duygu ve düşünüş biçimlerini anlattı. Öykülerinde günlük yaşayışa yer verişi, onu Türk edebiyatında natüralizmin ilk temsilcileri arasına soktu. Romanlarında yüksek sosyeteyi ve toplum içerisindeki soysuzlaşmış kişileri ele aldı. İstanbul'un "soylu çevrelerinde" sürdürülen yozlaşmış yaşamı sert biçimde eleştirdi.

Başlıcaları yapıtları şunlardır:

Neriman (1912), Zaniyeler (1923), Bataklık Çiçeği (1924), Sara (1926), Ortamalı (1926), Endam Aynası (1927).