Atmosfer (hava küre), dünyanın çevresini saran ve onunla birlikte dönen gaz tabakası. Atmosfer, Güneş'ten gelen zararlı ışınların yeryüzüne ulaşmasını engeller. Canlılar bu ışınlarla geçmişte karşılaşmadıkları için, bu ışınlardan korunmaya yönelik mekanizmalar geliştirememişlerdir. Bu yüzden bu zararlı ışınların yeryüzüne ulaşmasının engellenmesi önemlidir.

Atmosferin toplam kalınlığı 10 000 km kadardır; troposfer, stratosfer, mezosfer, termosfer ve egzosfer katmanlarından oluşur. Atmosferde bir başka önemli katman daha vardır. Bu katman stratosfer içinde yer alan ince ozon tabakasıdır.

Saf hava, başta azot ve oksijen olmak üzere argon, karbon dioksit, su buharı, neon, helyum, metan, kripton, hidrojen, azot monoksit, karbon monoksit, ksenon, ozon, amonyak ve azot dioksit gazlarının karışımından oluşur. Atmosferin %78'ini azot, %21'ini oksijen ve geri kalan %1'lik bölümünü de öteki gazlar oluşturur.

Atmosferdeki bu gazların, en kararsız olanları su buharı ve karbon dioksittir. Atmosferdeki su buharı miktarı, denizler, göller, ırmaklar ve bitkilerden buharlaşan suyla artar ve sis, çiğ, yağmur oluşumuyla da azalır. Su buharı miktarındaki bu değişiklikler, uzun sürede biribirini dengeler ve atmosferdeki miktarı değişmez.

Atmosferdeki karbon dioksit miktarı da çok azdır. Karbon dioksidin atmosferdeki miktarı, insan ve hayvanların solunumu ve bitkilerin fotosentez olayıyla dengede tutulur.