5 Mayıs 1949'da Belçika, İngiltere, Danimarka, Fransa, Hollânda, İrlanda, İsveç, İtalya, Lüksemburg ve Norveç tarafından kurulan örgüt. Örgütün amacı, Avrupa birliğini geliştirmek, insan haklarını korumak, toplumsal ve ekonomik kalkınmaya yardımcı olmaktır. Bu kurucu ülkelerden sonra Avusturya, Almanya, İspanya, İsviçre, İzlânda, Kıbrıs Rum Kesimi, Liechtenstein, Malta, Portekiz, Türkiye ve Yunanistan'ın katılımıyla üye sayısı 21'e yükselmiştir. Konseyin merkezi Fransa'nın Strasbourg kentidir.

Avrupa Konseyi zamanla çeşitli uzmanlık kurulları oluşturdu. Bu kurullardan bazıları; Avrupa Suç Sorunları Komitesi, Avrupa İnsan Hakları Komisyonu, Avrupa İnsan Hakları Divanı, Avrupa Kültürel İş Birliği Konseyi, Avrupa Hukuki İş Birliği Komitesi gibi kurullardır. Avrupa Konseyinin ana organları, Bakanlar Komitesi, Danışma Meclisi ve Genel Sekreterlik'tir. Bakanlar Komitesi üye ülkelerin dış işleri bakanlarından oluşur. Görevi, Danışma Meclisince gönderilen tavsiye kararlarını incelemek, hükümetlerce yapılan önerileri incelemek, yönetsel ve bütçeye ilişkin kararları vermektir. Komite yılda iki kez (ilkbahar ve aralık ayında) toplanır.

Danışma Meclisi, üye ülkelerinin parlâmentolarından seçilen 170 temsilciden oluşur. Toplantılar halka açıktır. Üyeler ülkeleri adına değil kendi adlarına konuşurlar. Danışma Meclisi, Avrupa Konseyinin görüşme organıdır. Kararları tavsiye niteliğindedir. Alınan kararlar Bakanlar Komitesine bildirilir. Genel Sekreterlik, Konseyin iç sorunlarıyla uğraşır. Sekiz yüzün üzerinde memurun çalıştığı bir yönetim organıdır.

Avrupa Konseyi kurulduğu tarihten bu yana çok önemli işler yapmış, Avrupa Birliğinin kurulmasında çok önemli adımlar atmıştır.