(M.S. 354 Numidya - M.S. 430 Cezayir) İlk Çağ Hristiyanlığının en önemli düşünürlerinden biri. Gençlik yıllarında Katolik mezhebinden farklı inanışları olan Manici kilisenin etkisi altındaydı. Daha sonra İtalya'nın Milano kentine gitti. Burada Milano piskoposu Ambrosious'un vaazlarının etkisiyle Katolik inancına sempati duymaya başladı.

Ancak daha çok Yeni-Plâtonculuk olarak adlandırılan öğretiye yakındı. Üçüncü yüzyılın mistik filozofu Plâtinos'un temsilcisi olduğu Yeni-Plâtonculuk, mutlak iyilik ve mutlak kötülük düşüncesi etrafında biçimlenmiş bir öğretiydi. Ancak bir süre sonra İncil'e yeni bir anlam vererek okuyan Aziz Augustinus vaftiz olup Katolik mezhebine geçti. Augustinus, Hristiyan düşüncesindeki ayrılıkları aşarak yeni ve kapsayıcı bir Hristiyan düşüncesi oluşturdu. Öğretisi, Katolik kilisesi tarafından hiçbir zaman benimsenmese de düşünceleri yüzyıllar boyu din adamları, ilâhiyatçılar ve filozofları etkiledi. Augustinus yaşamının son dönemlerinde Cezayir'de Hippo piskoposu olarak görev yaptı ve orada öldü.