On beşinci yüzyıl başlarında, bugünkü Meksika'nın orta ve güney bölgelerinde büyük bir imparatorluk kurmuş olan halk. Nahuva adıyla bilinen bir dili konuşan Aztekler, sınırların bugün kesin olarak bilinmeyen ancak Aztlan olarak adlandırılan bir bölgenin yerlileriydiler.

Kökenleri kesin olarak bilinmemesine karşın bugünkü Meksika'nın kuzeyinden buraya göç ettikleri sanılmaktadır. Azteklerin, kendi tarihleri boyunca en önemli merkezleri olan Tenochtitlan'ı 1325'de kurdukları biliniyor. Kullandıkları tarım teknolojisinin, dönemin koşullarına göre son derece gelişmiş olması, Azteklerin büyük bir imparatorluk kurmalarındaki en önemli etkenlerden biri olmuştu. Aztek devleti, askerlerin egemenliğindeki bir yönetime sahipti.

Devlet işlerini din adamları ve memurlar yönetiyordu. Toplumun alt katmanlarında sözleşmeli hizmetkarlar ve köleler yer alıyordu. Çok tanrılı bir dinleri vardı ve bu din aslıda birçok Orta Amerika kültüründeki inanç sistemlerinin bir karışımıydı. Dinleriyle doğrudan ilişkili Aztek takvimi, kapsamlı bir dinsel ayinler ve törenler dizisi üzerine kurulmuştu. Orta Amerikanın büyük bir bölümünde kullanılan bu takvim, 365 günlük güneş takvimiyle 260 günlük dinsel yıldan oluşuyordu.

Aztek uygarlığının gelişimi hızla sürerken 1519'da bölgeye gelen İspanyollar, bu uygarlığın bölgedeki egemenliğine son verdiler. İmpartorluk, çok daha üstün silâhları olan Avrupalılarca hızla ortadan kaldırıldı.