Türk alfabesinin ve bazı istisnalar dışında dünyada kullanılan belli başlı alfabelerin hemen hepsinin ikinci harfi. B harfinin, eskiden kullanılan birçok alfabede ve Orhun alfabesinde .... eb ev manasını veren çadıra benzeyen bir işaretten gelmiş ve zamanla “b” sesi "v" olmuştur. Ayrıca ince ünlülerle kullanılan b sesi yanında kalın ünlülerle kullanılan başka bir b (..) sesi de vardır. En eski Sümer çivi yazısında, ab fonetik hece değerinde kullanılan bir ev resim yazısına, Sümer Akkad çiviyazı sisteminde de aynı şekilde resim yazısına rastlanmıştır. Klasik Fenike, Yunan ve Latin alfabelerinde de ana hatlarıyla bir ev planını gösteren model esas alınmıştır.

Bu harf dudaklardan çıkar. Kapanan dudakların arkasında havanın birikmesi ve açılınca dışarı çıkması ile meydana getirilir. B sesi sedalı bir sestir, yani çıkış esnasında ses telleri titreşir. Aynı şekilde çıkarılan “p” ile çıkış yerleri bir olmasına rağmen aralarındaki fark “p” nin patlamalı, yani sedasız bir ses oluşudur.

B, tek başına bor elementini ifade etmek ve B vitaminlerini belirtmek için de rumuz olarak kullanılır.