Paris’in en meşhur kalesi ve siyasi mahkumlar zindanı. Bastille’in Beşinci Charles zamanında, Paris’in İngilizlere karşı müdafaasını güçlendirmek gayesiyle başlandı ve Yedinci Charles zamanında 1383 yılında tamamlandı.

İkinci Henri zamanında tamirattan geçen Bastille, 200 yıl kadar kale olarak kullanıldı. Richelie zamanında devlet zindanı haline getirilen Bastille’de, umumiyetle büyük senyörler ile ayrıca ilim ve fikir adamları yatardı. Çünkü bu kişiler, aşağı halk tabakasıyla aynı yerde yatmak istemezdi. Bastille 14. yüzyılda siyasi mahkumlarla dolup taşmıştır. Ancak bunların bir çoğunun ne sebepten yattığı bilinmezdi. Burada yatan mahkumlara çok akıl almaz işkenceler yapılırdı. Ancak 17. yüzyıldan itibaren bu işkenceler kaldırılmış, sadece karşı gelenlere zincir vurulmakla yetinilmiştir. On altıncı Louis zamanında bu ceza da ortadan kaldırıldı.

Yüzyıllarca Paris halkının korkulu rüyası haline gelen ve içeri girenin bir daha dışarıya çıkması hayal olan bu zindana karşı, Paris halkında milli bir nefret hasıl olmuştu. Halk burasını kralın istibdadının bir sembolü sayıyordu. Kalenin etrafı geniş ve derin hendeklerle çevrilmişti. Sekiz büyük kulesi vardı. Ayrıca topları ile Saint Antoine işçi mahallesine hakim bulunan bu korkunç binayı, son zamanlarında kumandan Launay’ın emrindeki 110 er müdafaa ediyordu. Paris halkı 14 Temmuz 1789 tarihinde bu müdafaayı kırarak kaleyi ele geçirdi. Fransızlar bu tarihi günü milli bayram olarak kabul etmişlerdir. Kale, 1790’da yerle bir edildi.