(1889 İstanbul - 1948 İstanbul). Türk tıp doktoru. Behçet hastalığını ve Behçet semptomunu keşfeden Hulusi Behçet, bu başarılarıyla dünya tıp literatürüne geçti. 20 Şubat 1889 tarihinde İstanbul'da doğdu. Öğrenimine, Beyrut'taki bir Fransız okulunda başlayan Hulusi Behçet, 1901'de Kuleli Askeri Tıbbiye İdadisine girdi. Buradan mezun olup stajını yaptıktan sonra, Gülhane Tatbikat Okulundaki cildiye kliniğinde çalıştı. Türkiye'nin çeşitli hastahanelerinde mikrobiyoloji ve deri hastalıkları üzerine çalışmalar yaptı. 1917-1921 yılları arasında Berlin Charite Hastahanesinin deri ve frengi kliniğinde fahri asistan olarak çalıştıktan sonra, 1923'te İstanbul Zührevi Hastalıklar Hastahanesinde başhekimlik yaptı. 1933'te İstanbul Üniversitesi Tıp Fakültesi Deri Hastalıkları ve Frengi Kliniğinde profesörlük unvanını almasıyla kürsü başkanlığına getirildi.

Hulusi Behçet'in, asklımantarlar (Aspergillus fumigatus) sınıfından bir asalaktan geldiğini saptadığı olgular, 1930'da dermatoloji kitaplarına geçti. 1916'da Halep'ten gelen askerlerin bir kısmında rastlanan şark çıbanlarına neden olan asalaklar üzerinde yaptığı araştırmalar sonucunda, çivi arzını belirledi. Bu bulgu, tıp dünyası tarafından çok tartışıldı ve sonunda Behçet semptomu adıyla tıp tarihine geçti. Behçet semptomuyla ilgili önerdiği tedaviyse birçok ülkede uygulanmaya başladı. Bu bulgusundan sonrada deri hastalıkları üzerine araştırmalarına devam etti ve deride iltihaplı yaralar oluşturan birtakım mantarların yüzeysel egzamalara neden olan türlerini tanımladı.

En önemli çalışmasıysa tanımladığı Behçet hastalığıydı. 1947'de bir tıp konferansında, özellikle ağız ve üreme organlarında oluşan yaralar, gözde iltihaplanmalarla tanımlanan olguların, virüs kökenli yeni bir hastalık olduğu tezini ortaya attı. Bu görüş, tıp dünyasınca kabul edildi ve bu hastalığa Behçet hastalığı adı verildi.