BELLEK DUYGULARI DA DEPOLAR;Ezberlemenin imkânsız olduğunu iddia eden insanlar, çocukluklarında okulda ezbere bir şeyler okumaktan korkr muşlardır genellikle. Belleğini, ezberden okumaya utanma veya başka çeşit bir engelleyici duyguyla birleştirmedikten sonra herkes ezberleyebilir.

Aktör için ezberlemek, satırları ezberlemekten çok daha öte^ye bir şeydir; sözcüklerin duygularla birleştirilmesidir. Sadece sözcükleri hatırlamaz, duygusal karşılıkları üçerinde çalışır. Oynadığı karakterin ruhuna, havasına girmeye çalışır. Aktör için satırları öğrenmek en önemli şey değildir, sözleri duygularıyla birlikte aktarmak zorundadır. Bellek, sözcüklerin olduğu kadar duyguların da depolandığı yerdir.

Zayıf bir belleğiniz olduğunu düşünebilirsiniz; hatırlamanın imkânsız olduğuna inanabilirsiniz, ama aslında başınıza gelen her şeyi hatırlarsınız. Ara sıra geçmişte yaşadığımız olayları hatırlar, düşmanlık, zıtlık, üzüntü, vicdan azabı veya pişmanlık duyarız. Bir şey belleğimizin derinliklerine gömülmüş bir olayı hatırlatır ve birden baskı altında, endişeli ve sorunlu hissederiz kendimizi. Hatırlayamayacağınızı mı sanıyordunuz? Hayatınız boyunca başınızdan geçen her şey özenle korunmuş olarak kendisini çağıracak bir şey bekliyor orada.

Geçmişi belleğimizden silmek mümkün değil, ama

onunla barış yapabiliriz. Burada kendini-yönetme devreye girer. Bilinçaltına hatırlamak istediğimiz bir şeyi kaydetmesi direktifini verdiğimiz gibi, eski bir düşmanlığı ortadan kaldırması direktifini de verebiliriz. O geçmiş anı belleğimizde yeniden canlandırır ve onunla barış yapabiliriz; bağışlar ve o mutsuz anıyı farklı duygularla sarmalayıp nötralize edebilir ve böylece bize zarar verebilecek güçten mahrum kılarız. Mesele bellekteki olaylarla dokunmuş görüntüleri, duygulan, ruh hallerini ve karşılıkları birleştirmekten ibaret. Emirleri biz verdiğimiz için ne kadar şanslıyız. Duruma eşlik eden duygu ve karşılıklardan daha sonra hatırlamak isteyeceklerinizi zihninize yerleştirmeyi öğrenin.