(1880 Petersburg, Rusya - 1934 Moskova, Rusya) Rus şairi ve yazarı. Çok yönlülüğü ve etkisiyle Rus sembolizminin en önemli kişisi oldu. Olayların özünün bilimsel yoldan değil; mistik yaşantıyla kavranabileceğini savundu.

Hemen bütün sembolistler gibi Bely de sözcüklerin yetersizliğini aşmaya çalıştı. Bu nedenle gerek sözcüklerin "özgür" kılınması, gerek dilin ritmik yapısının yenilenmesi yolunda büyük çaba harcadı. Azor Altını (1904) adlı şiir kitabında bu durum açıkça gözlendi.

Kül (1909) ve Kül Kabı (1909) adlı şiir kitaplarıyla tümüyle Rusya'ya özgü gerçeklere döndü. Raylarda, Telgraf Memuru, Tutuklu, Cenaze Töreni ve Vagonun Penceresinden adlı şiirleriyle gerçekçi bir tutum ortaya koydu. Aynı yıllarda düz yazıya da geçerek Gümüş Güvercin adlı romanını yayımladı. Bu roman üzerine bazı eleştirmenlerce "Gogol'dan sonra yetişmiş, belki de en büyük hiciv yazarı" olarak nitelendirildi. Petersburg adlı romanda, yapıtın büyük bir kısmını bilinç düzeyinde yazdı. Kotik Letajev adlı romanında bir çocuğun bilinçaltındaki algılamaları, doğum öncesi yaşantılara değin uzattı.

Bely, 1923'te Berlin'den Rusya'ya döndükten sonra anılarını ve Gogol'ün Ustalığı adlı kitabını yayımladı.

Başlıca yapıtları şunlardır:

Gümüş Güvercin (1909), On the Border of Two Centuries (1931), The Beginning of the Century (Yüzyılın Başlangıcı) (1933), Between Two Revolutions (1934), Azor Altını (1904).