Beyin fırtınası herhangi bir konu hakkında fikir edinmek için bir yapılanma sürecidir.
Bu 1930'lu yılların sonuna doğru bir reklâm yöneticisi olan Alex Osborn tarafından keşfedildi. Alex, herhangi bir girişimde başarı sağlamak için yaratıcı bir yaklaşım gerektiğine inandı: O, "Hayal etme yeteneği insanoğlunun çabasının temel taşıdır." diye yazdı. Özellikle toplantılarda yeni fikirlerin alışılagelmiş davranış biçimleri tarafından yok edildiklerini farketti; özellikle de bu fikirler zayıf (yeni fikirler daha çok zayıf fikirlerdir) ya da düzeyi düşük bir kimse tarafından ortaya atılmış fikirler ise. Bu tür davranışları önlemek ve insanların parlak fikir üretme yeteneklerini özgürleştirmek için bir yol bulmaya karar verdi.
Geliştirdiği yöntem birkaç basit ilkeye göre çalışıyor. Osborn, bir toplantıda kurallar izlenildiğinde, insanların düzinelerce fikri çok çabuk oluşturduğunu keşfetti. Bunların çoğu yeni ve birkaçı oldukça değerliydi. Beyin fırtınası, toplantıların verimini öyle açık bir biçimde geliştirdi ki, çok kısa bir süre içinde oldukça güncel bir fikir oldu.
ALEX OSBORN'ÜN BEYİN FIRTINASI HAKKINDAKİ DÖRT KURALI
1. Eleştiri yasaktır: Karşıt yargı ya da fikirler sergilenmemeli-dir.
2. Serbest hareket etmek hoş görülür: Bir düşünce ne kadar çılgın ise o kadar iyidir.
3. Nicelik istenir: Fikirlerin sayısı ne kadar fazla olursa kazanma olasılığı o kadar fazla olur.
4. Birleşim ve gelişim aranır: Kendi fikirlerini ortaya atmanın yanında, katılımcılar başkalarının fikirlerinin nasıl daha iyi bir duruma getirilebileceği ya da birden fazla fikrin nasıl tek bir fikir olarak sunulabileceği konusunda da önerilerde bulunmalıdırlar.
(uygulamalı Tasarım 1953)
Osborn beyin fırtınası kurallarını daha ayrıntılı bir biçimde geliştirmiyor. Yalnızca şunların önemini vurguluyor: O Sürdürme: İlhamın gelmesi için beklememek. O Odaklanma: Elimizdeki işe odaklanma. O Dikkat: Aynı anda tüm grubun aynı düşünceye dikkat
çekmesi. O Yoğunlaşma: Eğer başka bir fikir gelmemiş ise durmayı
reddetme ve mevcut fikri sürdürme.
Osborn bütün bunlardan ayrı olarak çabayı vurgulamaktadır. Oturumun başarısı için çok çalışmaktan başka hiçbir şeyin çok önemli olmadığı üzerinde tekrar tekrar duruyor.
Beyin fırtınası çok değişik biçimde başarılı oldu ve gelişti. Beyin fırtınası, öğrenme düzenlemesinin, proje plânlamanın, ekip oluşturmanın, başarı işleyişinin ve toplam kalite hareketlerinin bir parçası oldu. Birçok yeni teknik ortaya çıkardı ve Edward de Bono ve Roger Van Oech gibi düşünürlerin çalışmalarında yankı buldu.
Synectics, beyin fırtınasına büyük katkıda bulundu. 196O'lı yıllarda W. J. Gordon ve George Prince yeni yaratıcı düşünme yollarını, insanların daha etkili ve verimli düşünmelerine yardımcı olmak için kişiler arası yeteneklerle birleştirdi.
Synectics grup toplantısı oturumuna ayrıntılı bir yapı oluşturmada katkıda bulunur, yeni ve güçlü düşünme teknikleri sağlar ve yaratıcılığı özendirmek için grubun nasıl hareket edeceği konusunda önerilerde bulunur.