Karadeniz, İç Anadolu ve Marmara bölgeleri arasında yer alan bir ilimiz. Yüz ölçümü 4307 km2, nüfusu 194 326 kişi (2000), il plâka kodu 11'dir. İlçeleri; Merkez, Bozüyük, Gölpazarı, İnhisar, Osmaneli, Pazaryeri, Söğüt ve Yenipazar'dır.

Bilecik ili, Sakarya Irmağı tarafından ikiye bölünür. İl topraklarının doğusunda Sündiken, güneybatısında Domaniç, kuzeybatısında Katırlı (Avdan), kuzeydoğusunda da Kaporman dağları bulunur. İlin en yüksek noktası Yirce Dağı'nda bulunan Tavşantepe'dir. Bilecik ilinin orta yerinde bulunan yaylalarda hayvancılık yapılır. Osmaneli yakınlarında bulunan Sakarya Vadisi'nde tarım yapılır. En önemli akarsuları Göksu, Göynük ve Akçay ırmaklarıdır. Bilecik ilinin iklimi, bölgeler arasındaki konumundan dolayı bir geçiş iklimidir. Karasal ve ılıman iklimin kesiştiği bir alandadır. Yaylalarda kışlar soğuk ve kar yağışlı, vadilerde oldukça ılık geçer. Yazlar sıcak ve kuraktır. Doğal bitki örtüsü iklim koşullarına göre değişir. Yaylalarda otsu bitki örtüsü egemenken, dağlık alanlarda ormanlık alanlar daha çoktur.

Bilecik ilinin ekonomisi tarıma dayanır. Yetiştirilen başlıca ürünler, şeker pancarı, buğday, domates, arpa, karpuz, üzüm, soğan, kavun ve patlıcandır. Bunun yanı sıra ipek böcekçiliği oldukça gelişmiştir. Türkiye'de Bursa'dan sonra ikinci sırada yer alır. Ayrıca bira üretiminde gerekli olan şerbetçiotu üretimi de önemli bir gelir kaynağıdır. İlin en büyük kenti Bozüyük'tür. Bozüyük, aynı zamanda sanayi merkezidir. Kentte, seramik, ampul, kâğıt ve demir döküm fabrikaları vardır. Yer altı kaynakları bakımından oldukça zengindir. İl topraklarında antimon, feldspat, kaolin, sanayi kili, tuğla-kiremit ham maddesi, magnezit içeren yataklar vardır.

Bilecik ilinin Türk tarihinde önemli bir yeri vardır. Ertuğrul Bey Söğüt'e yerleşerek Osmanlı Devleti'nin temellerini atmıştır.