İkinci Dünya Savaşı'nın ardından, 1948'de Birleşmiş Milletler tarafından hazırlanan ve tüm devletleri yaş, cins, din, dil, ırk, milliyet ayrımı yapılmaksızın, her insanın onurunu koruması için gerekli tüm haklarına saygılı davranmaya çağıran bildirge.

Ön Söz

İnsanlık ailesinin bütün üyelerinde var olan haysiyetin ve bunların eşit ve devir kabul edilmez haklarının tanınması hususunun, özgürlüğün, adaletin ve dünya barışının temeli olmasına; insan haklarının tanınmaması ve hor görülmesinin insanlık vicdanını isyana yönelten vahşete neden olmuş bulunmasına; dehşetten ve yoksulluktan kurtulmuş olacakları bir dünyanın kurulmasını en yüksek amaç olarak ilân etmiş bulunmasına; insanın baskıya karşı son çare olarak ayaklanmaya mecbur kalmaması için insan haklarının bir hukuk rejimiyle korunmasının bir zorunluluk olmasına;

BM halklarının anlaşmada insanın temel haklarına, insanın haysiyet ve değerlerine, kadın-erkek eşitliğine olan imanlarını bir kere daha ilân etmiş olmalarına; toplumsal ilerlemeyi kolaylaştırmaya, daha geniş özgürlük içinde, daha iyi yaşam şartları kurmaya karar verdiklerini beyan etmiş bulunmalarına; üye devletlerin BM ile iş birliği içerisinde insan haklarına ve temel özgürlüklerine bütün dünyaca gerçekten saygı gösterilmesinin teminini taahhüt etmiş bulunmalarına; bu haklar ve özgürlüklerin herkes tarafından aynı şekilde anlaşılmasının, yukarıdaki taahhüdün yerine getirilmesi için son derece önemli bulunmasına göre BM Genel Kurulu, insanlık topluluğunun bütün fertleriyle organlarının bu bildirgeyi daima göz önünde tutarak öğretim ve eğitim yoluyla bu haklar ve özgürlüklere saygıyı geliştirmeye; gittikçe artan ulusal ve uluslar arası önlemlerle dünyaca tanınmasını ve uygulanmasını sağlamaya gayret etmeleri için işbu İnsan Hakları Evrensel Bildirgesi'ni ilân eder.

Madde 1

Bütün insanlar özgür; hak ve haysiyetler bakımından eşit doğarlar. Akıl ve vicdana sahiptirler ve birbirlerine karşı kardeşlik zihniyetiyle hareket etmelidirler.

Madde 2

Herkes ırk, renk, cins, dil, din, siyasi veya diğer herhangi bir akde, ulusal ya da toplumsal köken, servet, doğuş ya da herhangi başka bir fark gözetilmeksizin, işbu bildirgede ilân olunan tüm haklardan ve tüm özgürlüklerden yararlanabilir.

Bundan başka, bağımsız ülke uyruğu olsun, vesayet altında bulunan, diğer egemenlik kayıtlamasına tâbi ülke uyruğu olsun; bir şahıs hakkında uyruğu bulunduğu ülke ya da ülkenin siyasi, hukuki veya uluslar arası statüsü bakımından hiçbir ayrılık gözetilmeyecektir.

Madde 3

Yaşamak, özgürlük ve kişi güvencesi her insanın hakkıdır.

Madde 4

Hiç kimse kölelik ya da kulluk altında bulundurulamaz; kölelik ve köle ticareti her şekliyle yasaktır.

Madde 5

Hiç kimse işkenceye, insanlık dışı ve haysiyet kırıcı zalim cezalara ya da muameleye tâbi tutulamaz.

Madde 6

Herkes, her nerede olursa olsun, hukuk kişiliğinin tanınması hakkına sahiptir.

Madde 7

Yasa önünde herkes eşittir ve farksız olarak, yasanın eşit korunmasından yararlanma hakkına sahiptir. Herkesin işbu bildirgeye aykırı her türlü ayırt edici muameleye karşı ve böyle bir muamele için yapılabilecek her türlü kışkırtmaya karşı korunma hakkı vardır.