Alm. Steppe (f), Fr. Steppe (f), İng. Steppe and Grassland. Otsu bitkiler veya bodur ağaçlardan meydana gelen yerler. İlkbaharda havaların ısınması, karların erimesi veya yağmurların yağmasıyla otlar çabucak gelişir. Toprağın kalın, nemin yeterli olduğu yerlerde bozkırı meydana getiren otlar büyür, fakat bu görünüş çok sürmez. Sıcağın birden artması, yağışların kesilmesi ve toprakta nem kalmaması yüzünden otlar kurur ve bozkır, aylarca süren boz bir renge bürünür. Sonbaharda otsu bitkiler yeniden yeşermeye başlarsa da gelişemezler. Hayvancılık ve aşırı otlatma yüzünden bozkırın zenginliği kaybolur. İç Anadolu bozkırları bu duruma misal teşkil ederler. Bozkırlarda otların boyu bir metreye kadar çıkar. Hatta bazan bir metreyi de geçer. İç Anadolu'da bozkırlar çıplak görünüşlüdür, çok büyümez. Hatta bu çıplak görünüşünden dolayı buralara “dazkır” da denir.

Dünyada en büyük bozkır alanları Rusya, Kuzey Afrika, Orta Asya, Avustralya ve Arjantin'de vardır. Buralarda bazı bozkır yerleri, buğday ekim alanları haline getirilmiştir.