(1548 Napoli, İtalya - 1600 Roma, İtalya) İtalyan filozofu, matematikçisi ve astronomu. Çağdaş bilimin gelişmesine öncülük eden kuramlar geliştiren Bruno, o dönemde kilisenin de desteklediği yer merkezli astronomi sistemini reddederek, evrenin sonsuz olduğu düşüncesini ortaya koydu.

Bir asker çocuğu olan Bruno, 1562'de sosyal bilimler, mantık ve diyalektik eğitimi almak üzere Napoli'ye gitti. 1565'te bir manastıra girdi ve 1572'de papazlığa atandı. Bu sürede ilâhiyat eğitimini manastırda sürdürdü. Eğitiminin sonunda, Bruno'da ilâhiyatın inceliklerine karşı kuşkular oluşmaya başladı. İsa'nın tanrılığını reddeden düşünceleri üzerine hiç çekinmeden tartışmaya başladı ve bu nedenle mahkemeye verildi.

Bunun üzerine Roma'ya kaçan Bruno, burada haksız bir cinayet suçlamasıyla karşılaştı ve ikinci bir aforoz edilme tehlikesiyle karşı karşıya kaldı. 1576'da Roma'dan kaçıp İtalya'ya gitti. 1578'de Cenevre'ye giden Bruno, düzeltmenlik yaparak geçimini sağlamaya çalıştı. Cenevre'de yayımladığı bir bildiriden sonra tutuklandı ve Katolik Kilisesi tarafından aforoz edildi. Bruno buradan Fransa'ya geçti. Uzun çabalardan sonra kilise tarafından affedildi. Bu dönemde felsefe dersleri vermeye başlayan Bruno, bir süre sonra kraliyet öğretmenliğine atandı. Daha sonra, 1583'te Kral III. Henri'nin tavsiyesi üzerine Londra'ya giderek Oxford Üniversitesinde dersler verdi. Burada, Kopernikçi kuram olarak bilinen, Dünya'nın hareket ettiğini ileri süren düşünceyi açıkladı. Oxford'luların düşmanca tutumları yüzünden Londra'ya geri dönmek zorunda kaldı.

1591 yılına kadar Fransa, Almanya ve İngiltere'de dolaşan ve önemli çalışmalar yapan Bruno, 1591'de Venedikli Giovanni Mocenigo (Covanni Moçenigo)'nun çağrısı üzerine İtalya'ya döndü. Padova'ya giderek Padova Üniversitesinde matematik dersleri vermeye başladı. Bir süre sonra Venedik'e geri döndü. Venedik'te, dini çevrelerde doğuracağı sonuçları düşünmeden, felsefi ve bilimsel tartışmalara katıldı. 1592'de Giovanni Mocenigo'nun şikâyeti üzerine engizisyon tarafından tutuklandı ve yargılandı.

Engizisyon, Bruno'dan düşüncelerinin yanlış olduğunu kabul etmesini ve bu düşüncelerini geri almasını istedi. Bruno, bu öneriye "Geri alınacak bir sözüm yok." diye yanıt verdi ve ölüme mahküm edildi. Ölüm hükmü okunurken yargıçlara "Beni ölüme yollarken siz benden daha çok korkuyor olabilirsiniz." dedi. Bu sırada daha fazla konuşmaması için ağzı bağlandı ve Campo di Fiori'ye götürülerek 17 Şubat 1600'de diri diri yakıldı.