(1870 Voronej, Rusya - 1953 Paris, Fransa) Rus yazarı. Yoksul düşmüş bir çiftlik sahibinin oğlu olarak doğdu. Ailesinin yanından ayrılarak Ukrayna'da dolaştı.

Önce şair, sonra da öykü ve roman yazarı olarak edebiyata girdi. Çehov ve Gorki ile dostluk kurarak gerçekçiler grubuna katıldı. Yapıtlarında ideolojik eğilimlerden uzak kaldı. Akdeniz ülkelerini, Hindistan'ı, Seylân ve Orta Doğu'yu gezdi. 1920'de Fransa'ya göç etti. 1933'te Nobel Edebiyat Ödülü'nü kazanan ilk Rus yazarı oldu. 1910'lu yıllar eserlerinde sayı ve kalite açısından en verimli yılları oldu. Gorki, 1912'de Bunin'i "çağın en iyi stilisti" olarak nitelendirdi.

En tanınmış yapıtlarının ilki, Köy (1910) adlı epik öyküsünde, Rusya'da yaşamın insan gücünü anlamsız biçimde harcadığı düşüncesini işledi. Asırlık Adam (1911) adlı öyküsünde, 108 yıl yaşayan; ancak köyünün çevresi dışına çıkmayan ve önemli bir anısı olmayan bir köylüyü anlattı.

Yeni akımlardan tümüyle uzak kalmadığı gibi, Rus halkının dinsel yaşamına karşı da ilgisini eksik etmedi. Öykülerinde hacılardan, peygamberlerden sık sık söz etti. Doğuya yaptığı gezilerden aldığı esinleri şiirlerinde ve öykülerinde yansıttı.

1914-1916 yılları arasında kaleme aldığı öykülerinde ölüm temasına yoğun biçimde eğildi. Bir İlkbahar Akşamı (1915), Kazimir Stanislavovic (1916) ve San Fransiskolu Adam (1916) adlı yapıtlarında bu tema çok belirgindir. Çocukluk ve gençlik anılarını Şafaklar (1930-1939)'da dile getirdi.