Alm. Mistel (f), Fr. Gui (m), İng. Mistletoe. Familyası: Ökseotugiller (Loranthaceae). Türkiye’de yetiştiği yerler: Trakya ve Anadolu. Bilhassa odunlu bitkilerin (elma, armut, kiraz, erik, ıhlamur, kavak, meşe, çam, köknar vs.) dalları üzerinde yarı parazit olarak yaşayan, mart-nisan ayları arasında sarımtrak renkli çiçekler açan, kışın yapraklarını dökmeyen, 30-80 cm yüksekliğinde çok senelik çalı tipinde bir bitki. Burç, ökse otu, gökçe, çekem isimleriyle de bilinmektedir. (Bkz. Ökse Otu) Kendi üzerinde yaşadığı ağaca haustoryum’ları (emeç) vâsıtasıyla su ile suda erimiş mâdenî tuzları temin eder. Gövdeleri kısa, kalın, silindirik ve odunludur. Dallar dâimâ ikiye çatallanmış vaziyettedir. Yapraklar karşılıklı dizilmiş ve sapsızdır. Çiçekler çok küçük ve dalların ucundadır. Erkek çiçekleri sarımsı-yeşil renktedir. Meyveleri evvelâ yeşil, sonra beyaz veya sarımsı bir renk alır ve küre şeklindedir.

Kullanıldığı yerler: Kullanılan kısımları yaprakları ve dallarıdır. Dal ve yapraklar meyveler meydana gelmeden toplanır, havadar bir yerde veya fırında kurutulur. Meyve ve dallarda yapışkan bir madde olan vissin bulunmaktadır. Yapraklarında tanen, alkoloit, saponin gibi maddeler bulunur. Antispazmatik (kramp çözücü, kasılmayı önleyici), tansiyon düşürücü ve idrar söktürücüdür. Halk tıbbında epilepsiye (sara) karşı kullanılır. Orman ve meyve ağaçları için zararlı bir bitkidir.