Asya ve Avustralya kıt'alarını Amerika kıt'asından ayıran tuzlu su kütlesi. 165 milyon km2lik alanıyla Atlas Okyanusu'nun iki katıdır. Yeryüzündeki en büyük okyanustur. Ortalama derinliği 4280 m, en derin yeri (Mariana çukuru) 11 034 m'dir.

Büyük Okyanus'u çevreleyen denizler; Bering, Ohotsk, Japon, Doğu Çin, Sarı, Güney Çin, Mercan ve Tasman denizleridir. Büyük Okyanus'a ya da çevre denizlere dökülen önemli ırmaklarıysa Yangtze, Amur, Hvang He, Mekong, Yukon, Colorado ve Columbia'dır. Büyük Okyanus'ta kutuplardan esen soğuk doğu rüzgârlarının, sıcak batı rüzgârlarıyla karşılaşması sonucu orta enlemlere özgü hareketli çöküntüler oluşur. Alize rüzgârlarıysa Büyük Okyanus'taki hava dolaşım sisteminin doğu ve ekvator bölümlerini oluşturur.

Büyük Okyanus'ta çeşitli derinliklerde yapılan tuzluluk ve sıcaklık ölçümleri sonucunda, farklı katmanların olduğu kanıtlanmıştır. Bu katmanların her birinde tuzluluk oranı ve su sıcaklığı farklıdır. Ekvatora yakın durgun hava ve değişken rüzgâr kuşaklarında okyanus suyu daha az tuzludur. Çünkü bu bölgede rüzgâr hızı düşük ve hava genellikle bulutludur. En tuzlu bölgeyse okyanusun güneydoğu kesimleridir.

Büyük Okyanus'ta çok sayıda balık, memeli, kabuklu ve yumuşakça yaşar. Bu sular, dünyada çok sayıda balıkçının geçim kaynağıdır. Deniz kaynaklarından en uygun biçimde yararlanan Japonya, okyanustaki ticari balıkçılığı elinde tutmaktadır.