Sakarya Savaşı'ndan sonra Yunanlıları Anadolu'dan çıkarabilmek için bütün olanaklar kullanılarak ordunun güçlendirilmesine çalışıldı. Genelkurmay tarafından bir saldırı plânı hazırlandı. Bu plânın amacı; düşmanı durdurmak ya da geri çekilmeye zorlamak değildi; yurttan atmaktı. Saldırıya geçme kararı haziran sonlarında alındı. Ancak bir yandan barış girişimlerinin sonucunu almak bir yandan da komutanların görüşleri doğrultusunda gereken düzenlemeleri yapmak için bu karar gizli tutuldu. Bu arada Afyon-Eskişehir çizgisinde yerleşen Yunanlılar da Sakarya'dan sonra birliklerini güçlendirdiler. Yunanlılar, kendi güçlerine ve İngilizlere güveniyorlardı.

Başkomutanlıkça genel saldırıya geçme kararı verilince, Mustafa Kemal, son hazırlıkları gözden geçirmek ve kararı uygulamak için 17-18 Ağustos gecesi Akşehir'e gitti. Genelkurmay başkanı Fevzi Paşa ve Batı cephesi komutanı İsmet Paşa ile 15 Ağustos 1922'ye kadar tüm hazırlıkların bitirilmesini kararlaştırdılar. Bu karar, 6 Ağustos 1922'de birliklere bildirildi.

26 Ağustos 1922 sabahı Türk topçusunun açtığı ateşle Büyük Taarruz başladı. Mustafa Kemal, İsmet Paşa ve Fevzi Paşa taarruzu yönetmek üzere Kocatepe'de bulunuyorlardı. İlk gün Çayhisar ve yöredeki önemli mevkiler ele geçirildi. Ertesi gün Yunan cephesinde ilk gedik açıldı. 29 Ağustos günüyse Yunan kuvvetleri kuşatıldı; 30 Ağustos günü Yunan birliklerinin çevresi sarıldı. Yunanlılar çok büyük kayıplar vererek kaçmaya başladılar. Düşman kuvvetlerinin büyük bölümü Dumlupınar'ın kuzeydoğusunda yok edildi; kalanlar da esir alındı. Esirler arasında Yunan başkomutanı Trikopis de vardı. 30 Ağustos günü, başkomutan Mustafa Kemal cephenin en önünde yer alarak savaşı yönettiğinden bu savaşa "Başkumandan Meydan Savaşı" denildi.