Şehir yaşamı ve ekonomik zorluklar artık kadınların da çalışma hayatına girmelerini zorunlu hale getirmiştir. Bu durumda çocuklar ne olacak? Çocuklar genellikle ya anneanne ya da babaannenin yanında geçirmeye başlarlar günlerini. Bu doğal bir durumdur. Bazı durumlarda anne ve baba çalıştığı için, çocuk sürekli olarak kalması için büyükanneye gönderilir. Çalışan anne ve baba önce hafta sonlan almak üzere çocuklarını büyükanneye bırakır; ama işler arttığında hafta sonlan bile alamayabilirler. Kısır döngü böyle devam eder. Çocuğun cephesinden baktığımızda çocuklar bu durum karşısında üzülürler, terk edildiklerini, baştan atıldıklarını düşünürler. Sonuç olarak sevilmedikleri gibi yanlış bir fikre saplanabilirler. Aslında söylemek istediğim çocuğun büyükanneye bırakılmaması değil, akşam iş dönüşü anne babanın çocuğunu eve götürmesidir, bu çocukların ruh sağlığı açısından uygun bir tutumdur.
Tabi ki, devletin ve belediyelerin çocuklar için anaokulları ve çocuk yuvalan hizmeti ücretsiz veya ufak ücretlerle her semte ulaşabilmiş olsa bu sorun kendiliğinden ortadan kalkacaktır. Bu konuda devlet, belediyeler, kişilerin çalıştıkları işyerleri ve anne babalar birlikte çalışırlarsa bu konunun korkulduğu kadar zor bir konu olmadığı görülecektir.
Eğer çocuğunuzu büyükanneye bırakmak zorunda iseniz, ona kartlar atın, mektup yazın ve kendi işini yapabilecek yaşa geldiğinde gecikmeden kendi evinize almanın yollarını bulmaya çalışır.