Ege bölgesinin kuzeyinde hem Ege denizine hem de Marmara Denizinde kıyıları olan ilimiz. Boğaz oluşturacak biçimde iki yarımadadan oluşur. Yer şekilleri yönünden İstanbul'a benzer. Avrupa ile Asya kıt'alarını birleştirir. Yüz ölçümü 9737 km2, nüfusu 464 975 (2000), il plâka kodu 17'dir. İlçeleri; Merkez, Ayvacık, Bayramiç, Biga, Bozcaada, Çan, Eceabat, Ezine, Gelibolu, Gökçeada, Lâpseki ve Yenice'dir.

Çanakkale ilinin Anadolu ya da Asya bölümüne Biga Yarımadası, Trakya ya da Avrupa bölümüne de Gelibolu Yarımadası denir. Biga Yarımadası genellikle yayla görünümünde, çok yüksek olmayan düzlüklerden oluşur. Başlıca dağları, Kayalı, Kaz ve Şap dağlarıdır. En önemli akarsuları, Kara Menderes Çayı, Gönen Çayı ve Kocabaş Çayı'dır. Kara Menderes ve Kocabaş Çayları'nın oluşturduğu deltayla Ezine-Bayramiç Ovası Çanakkale ilinin başlıca verimli tarım alanlarıdır. Gelibolu Yarımadası'nda bulunan tek dağ, Koru dağıdır. Bu dağın güneyinde Evreşe Ovası vardır Evreşe Ovası bu bölümün başlıca tarım alanıdır. İl sınırları içinde bulunan en önemli adalar, Gökçeada ve Bozcaada'dır. Gökçeada, Türkiye'nin en büyük adasıdır. Gökçeada'da bulunan Avlaka burnu da Türkiye'nin batıda en uç noktasıdır. Çanakkale doğal göl bakımından zengin bir il değildir. Genel olarak Akdeniz ikliminin etkisi altındadır. Denizden uzak ve yüksek kesimleri, kıyılarına ve alçak kesimlerine oranla daha çok yağış alır. Kıyılarda görülen bitki örtüsü maki ve zeytin ağaçlarıdır. Daha yükseklere çıkıldıkça ormanlık alanlar artar.

İlin ekonomisi tarıma dayalıdır. Çanak-kale'de verimli topraklar vardır. Bu nedenle birçok ürün yetişir. Başlıca tarım ürünleri; tahıl, baklagiller, ayçiçeği, susam, tütün ve çeşitli sebze ve meyvelerdir. En önemli tarımsal etkinlik zeytincilik ve bağcılıktır. Ayrıca küçükbaş hayvancılığı, balıkçılık ve arıcılık da önemli gelir kaynaklarıdır. Hayvan ürünlerinin değerlendirilmesi için çeşitli mandıralar kurulmuştur. Balık konservesi üretimi için de küçük işletmeler vardır. Sanayi tarıma yönelik gelişmiştir. İlde seramik, salça ve konserve fabrikaları, çimento, un, şarap, plâstik, zeytinyağı ve ayçiçek yağı üreten işletmeler de vardır. Yer altı kaynakları açısından oldukça zengin bir ildir. Başlıca yer altı kaynakları, uranyum, altın, bakır, demir ve linyittir.

Çanakkale Boğazı aracılığıyla Avrupa ve Asya'yı birbirine bağlayan kara yolu bu il sınırları içinden geçer. Çanakkale'nin tarihi çok eskilere dayanır. İlde birçok uygarlık kurulduğundan çok renkli ve çeşitli bir kültür birikimi olmuştur. Özellikle Truva olmak üzere birçok tarihi kent ve yapı kalıntısı turizm açısından çok değerlidir. Çanakkale iline özgü çanak-çömlekler 18. yüzyıldan beri yapılmaktadır. Osmanlı Devleti'nin son yıllarında İngilizler ile Fransızların Çanakkale Boğazı'nı ele geçirmek için açtığı savaş çok önemlidir. Türk birlikleri çok büyük bir başarı göstererek bu önemli savaşı kazanmıştır.