(1835 Lucca Düklüğü, İtalya - 1907 Bologna, İtalya) İtalyan şair ve yazarı. On dokuzuncu yüzyılın ikinci yarısında İtalyan edebiyatının yetiştirmiş olduğu en büyük ozan olarak tanındı.

Romantizm akımına karşı bir sanat akımına katıldı. Yunan dili profesörlüğü için yaptığı başvuru kabul edilmedi. Ancak 1861-1903 yılları arasında Bologna Üniversitesinde İtalyan edebiyatı profesörlüğü yaptı. Nuova Poesie ve Odi barbare adlı yapıtlarıyla ün kazandı. Alla Regina d'Italia adlı yapıtında cumhuriyet yanlılığından kral yanlılığına geçişi sergiledi. 1906 yılında Nobel Edebiyat Ödülü'nü kazandı.

Başlıca yapıtları şunlardır:

Uyaklar (1857), Hafif ve Ciddi Şiirler (1868), Şeytanın İlâhisi (1863), Uyaklar ve Ritimler (1899).