Önemli bir tarım bitkisidir. Çok önemli olmayan topraklarda yetiştirilebilir. Birçeneklilerin buğdaygiller familyasındandır. Tarımı ancak Miladın ilk yıllarında başlamıştır. Yerine göre eylül veya ekimde ekilir, daha çok buğdayın iyi yetişmediği yerlerde yetiştirilir. Bakımı, toplanışı buğdayda olduğu gibidir. Unu, buğday unundan daha esmer olur. İçinde daha az nişasta vardır. Şeker hastalığı olanlara tavsiye edilir. Sapları taze veya kurutulmuş olarak çiftlik hayvanlarına yedirilir. Tanelerinden alkol elde edilmesinden de yararlanılır. Ayrıca, eczacılıkta kanamalara karşı 'ergotin' denilen bir madde elde edilir. Kurutulmuş sapları şapka, sepet gibi hafif eşyalar yapılmasında kullanıldığı gibi, sağlam olanlarından hasır iskemlelerin oturulacak yerleri örtülür.