karakucak ve yağlı güreşlerde, pehlivanları önüne alarak duâlar ve coşturucu sözlerle onları seyircilere tanıtan, durmadan konuşan çenesi kuvvetli kişi.

Cazgırlar, genellikle eski meşhur pehlivanlardandır. Güreş başlamadan önce vakûr bir şekilde ağır ağır yürüyerek meydanın tam ortasına gelir. Müsâbakaya katılacak bütün pehlivanları önüne dizerek adları, şanları, mahâretleri ve tehlikeli oyunlarını sayıp seyircilere tanıtır. Daha sonra güreşi başlatmak için iki pehlivanı yanına çağırır. Yönlerini kıbleye çevirtir. Elini her ikisinin sırtlarına vurarak rükûa varır gibi eğilip, ellerini diz kapaklarına koymalarını söyler. İki pehlivanın arkasında duran cazgır, sağ elini sağdakinin sırtına, sol elini soldakinin sırtına sertçe vurur. Yaş ve kıdeme göre adlarını, memleketlerini, hangi müsâbakalara katıldıklarını, meşhur oyunlarını söyler. Sonra:

Allah Allah İllallah
Erler çıktı meydâne,
Biri birinden merdâne
Biri ak biri kara Mevlam her birine kuvvet vere
Bu meydan er meydanıdır
Kırklar yediler seyranıdır
Nice koç yiğitler bu meydandan geçti
Acı tatlı suyun içip göçtü
Atlar gibi tepişmeyelim
Arslanlar gibi kapışalım
Yâ Muhammed, yâ Ali
Pehlivanların pîri hazret-i Hamzâ-yı velî
Dellâl çıksın aradan
Hepsine kuvvet versin Yaradan

gibi duâlar okuyarak pehlivanları er meydanına salar. Davul ve zurna eşliğinde pehlivanlar güreşe başlarlar.

Cazgırları bâzı yerlerde "salavâtçı, meydancı, meydan şeyhi, peşrevci, okuyucu" gibi isimlerle de anarlar.