(1860 Tagangrog, Rus Çarlığı - 1904 Badenweiler, Almanya) Rus yazarı. Liseyi bitirdikten sonra Moskova'da tıp öğrenimi gördü. Çok kısa bir süre doktorluk yaptıktan sonra kendini yazarlığa verdi. İlk öyküsü üniversite öğrenimine başladığı yıl yayımlandı. Çeşitli mizah dergilerinde ve gazetelerinde yazıları yer aldı. 1890'da, sürgünlerin yaşamı üzerine yazmak amacıyla Sibirya'ya gitti. İki yıl boyunca açlığa ve kolera salgınına karşı mücadele eden doktor olarak geçirdi. Avrupa'da Hauptmann ve Maupassant gibi yazarlarla tanıştı. Bu ilişkiler, sanatçı kişiliğinin oluşmasında önemli bir rol oynadı.

Verem olduğu için tedavi amacıyla gittiği Kırım'da Tolstoy ve Gorki ile tanıştı. Gorki, Petersburg Akademisinden çıkarılınca, Çehov, W. Korolenko ile bu olayı protesto etmek için Akademi üyeliğinden ayrıldı. 1904'te sağlık durumunun kötüleşmesi üzerine Badenweiler'e gitti.

Çehov'un kısa öyküleri giderek psikolojik bir içerik kazanmaya başladı. Konularını hep bireylerin yalnızlıkları, hemcinslerince bırakılmışlıkları, yaşamdan korkmaları ve yaşamaktan yorgun düşmeleri oluşturdu.

Çehov'un oyunları da olay bakımından çok zengin değildir. Ruhsal durumların ve ortamların sergilenmesi açısından tümüyle kendine özgü bir nitelik taşır ve tam bir usta işi olarak belirir.

Çehov, Mansfield, Woolf, Hemingway, Parker, Gorki ve başka yazarlar üzerinde etkili oldu.

Başlıca yapıtları şunlardır:

Öykü kitapları; Renkli Öyküler (1886), Kaştanka (1887), Step (1888), Sıkıcı Bir Öykü (1889), Düello (1891), Altı Numaralı Koğuş (1892), Kadın Egemenliği (1894), Yaşamım (1895), Ariadna (1895), Üç Yıl (1895), Köylüler (1897), Avdaki Trajedi (1896); oyunları; İvanov (1887), Ayı (1888), Evlenme Teklifi (1888), Düğün (1889), Martı (1898), Vanya Dayı (1899), Üç Kızkardeş (1901), Kiraz Bahçesi (1904).