Değişik koşullar altında ortaya çıkan, toplumsal kenetlenmenin, yetersizlik duygularının ve eleştiriye aşırı duyarlılığın süreklilik gösterdiği bir davranış biçimi. Ergenlik dönemi ya da sonrasında (genç yetişkinlik) başlar. Bu davranış biçimini sergileyen kişiler, eleştirilecek, beğenilmeyecek ya da dışlanacak olma korkusuyla, toplumsal ilişki gerektiren meslek etkinliklerinden, ya da okul etkinliklerinden kaçınırlar. İşlerinde yükselme önerilerini, yeni sorumluluklar ve iş arkadaşlarından eleştiri alma sonucunu getirebileceği için geri çevirebilirler. Sevileceklerinden, eleştirilmeden kabul edileceklerinden emin olmadan yeni arkadaşlıklar kurmaktan kaçınırlar. Tersi kanıtlanmadıkça öteki insanları reddedici ve eleştirici olarak kabul ederler. Destekleyici ve ilişkileri besleyici yanlarını tekrar tekrar görmedikçe grup etkinliklerine katılmazlar.

Benlik saygısının düşük olması, dışlanmaya duyulan aşırı duyarlılık kişiler arası ilişkileri sınırladığı için, toplumdan uzak yaşayarak, toplumsal destekten yoksun kalırlar. Ya çok güven duydukları kişilerle ya da yalnız dolaşırlar.

Sevgi ve kabul görmek istedikleri için öteki insanlarla ideal bir ilişkileri olduğu düşünü kurarlar. Az sayıda arkadaşları olduğundan, onlara çok bağlıdırlar.

Bu davranış bozukluğu kadınlarda ve erkeklerde eşit oranda görülür. Toplumda %1 oranında görülür. Çekingen davranış çoğu zaman bebeklikte ya da çocuklukta utangaçlık ve toplumdan uzaklaşma, yabancı ve yeni durumlardan korkmayla başlayabilir. Yaş ilerledikçe utangaçlık azalacağına, ergenlikte daha fazla utangaç ve çekingen olur. Erişkinlikte ilerleyen yaşla birlikte yatışabilir.