hac ibâdeti esnâsında, hacıların Kurban bayramının birinci, ikinci, üçüncü ve dördüncü günlerinde Minâ’da şeytan taşlarken attıkları çakıl taşları veya bu taşlardan meydana gelen yığınlar. Minâ’da Cemre adı verilen ve birbirlerine birer ok atımı mesâfede bulunan üç taş yığını vardır. Bunlardan birincisine “Cemre-i Ûlâ” (birinci cemre), ikincisine “Cemre-i Vüstâ” (orta cemre) ve üçüncüsüne “Cemre-i Akabe” adı verilir.

Kurban bayramının birinci günü sabahı Meş’aril Haram denilen yerden güneş doğmadan önce Minâ’ya hareket edilir. Minâ’ya gelince, Mescid-i Hîf’e en uzak olan Cemre-i Akabe denilen yerde sağ elin baş ve şehâdet parmaklarıyla iki buçuk metreden veya daha uzaktan cemre yerini gösteren duvarın dibine yedi taş atılır. Bundan sonra buradan gidilip kurban kesilir.

Bayramın ikinci günü öğle namazında Minâ’da okunan hutbeden sonra, üç cemreye yedişer taş atılır. Bu taşlar atılırken Mina’yı sağa, Mekke-i mükerremeyi sola almak sûretiyle önce Mescîd-i Hîf’e en yakın olan Cemre-i Ûlâya (birinci cemre), sonra Cemre-i Vustâya (orta cemre), daha sonra Cemre-i Akabe’ye taş atılır.

Bayramın üçüncü günü de böyle yedişer taş atılır ki, hepsi kırk dokuz taş olur. Bunları öğleden önce atmak câiz değildir veya mekruhtur.

Dördüncü gün de, Minâ’da fecrden (tan yerinin ağarmasından) güneşin batışına kadar dilediği zaman yedişerden yirmi bir taş daha atmak müstehaptır (sevaptır). Böylece yetmiş taş atılır. Bu taşlar atılırken, “Bismillahi Allahü ekber” denir.