(1870 Manastır - 1934 İstanbul) Türk şairi ve yazarı. Askeri Tıp Fakültesini bitirdi. Dört yıl Paris'te uzmanlık eğitimi gördü. Karantina doktoru olarak çalıştı. Sıhhiye müfettişi olarak Cidde'ye gitti. Edebiyat Fakültesinde profesör oldu. Servet-i Fünun edebiyatının başta gelen üç temsilcisinden birisi olarak ün kazandı. İlk şiirini Saadet gazetesinde yayımladı. Konularını daha çok aşk ve doğadan alan şiirleriyle sembolizmin ülkemizdeki öncülerinden oldu.

Dil konusunda Arapça ve Farsçayı savundu, dildeki yenileşmeye karşı çıktı. Payem adlı gazetede Anadolu'daki kurtuluş hareketi aleyhine yazılar yazması tepkiyle karşılandı. Cumhuriyet'in ilânından sonra bu görüşlerinden döndü.

Başlıca yapıtları şunlardır:

Tamat (1887), Körebe (1917), Hac Yolunda (1909), Evrak-ı Eyyam (1915), Avrupa Mektupları (1919).