İstanbul’da yetişmiş evliyânın büyüklerinden Nûreddîn-i Cerrâhî’nin insanları rûhen olgunlaştırmakta tâkib ettiği yol. Halvetiyye yolunun büyük bir kolu.

Cerrâhiyye yolunun büyüğü Nûreddîn-i Cerrâhî’nin asıl ismi, Muhammed bin Abdullah’tır. İstanbul’da Cerrahpaşa semtinde doğdu. Bunun için Cerrâhî diye anılmıştır. Bir rivâyete göre soyu Eshâb-ı kirâmdan Ebû Ubeyde bin Cerrâh’a ulaşır. Bu sebeble Cerrâhî diye anılır. Halvetî tarîkatı içinde meydâna getirdiği terbiye sistemi kendisine nisbet edilerek Cerrâhiyye adı verilmiştir.

Cerrâhiyye yolu silsilesi Halvetîlerden Seyyid Yahyâ Şirvânî’ye ulaşır. Bunun talebesi Pîr Muhammed Erzincânî’den ayrılan koldan Niyâzî-i Mısrî, Ümmi Sinân ve Cerrâhî tarîkatları meydana gelmiştir.

Nûreddîn, Karagümrük’teki dergâhında on sekiz sene tâliplere (ilim ve edeb öğrenmek isteyenlere) ders verdi. Çok talebe yetiştirdi. Allahü teâlânın isimlerini söylemek sûretiyle zikr usûl olmuştur.Talebelerinden bâzıları şunlardır:Şeyh Hüsâmeddîn Efendi, Süleymân Veliyyüddîn Efendi, Bursalı Çelebi Mehmed Efendi, Muslihiddîn Efendi, Yahyâ Efendi vb.

Cerrâhiyye yolunda da diğer tarîkatlerde olduğu gibi, birçok değişiklikler yapılmış bid’atler karıştırılmıştır.

Nûreddîn Cerrâhî’nin ilâhî aşk ile söylediği bir şiiri şöyledir:

Dil (gönül) beytini (evini) pâk eden

Dervişi ankâ eden

Âlem-i ilâhîye giden

Mevlâ zikridir zikri