Genellikle bir el sanatını öğrenmek üzere bir ustanın yanında bulunan kimseye çırak denir. Ülkemizde ilköğretim çağındaki çocukların bir bölümü çıraklık yoluyla kendilerini bir mesleğe hazırlar.

Çıraklık, Türk toplumunda geçmişten bugüne kadar gelen eski bir gelenektir. Çırak, mesleğinin gerektirdiği birçok bilgi ve davranışı uzun bir süreçte, geleneksel yöntemlerle öğrenirdi. Ancak, çıraklık eğitimi günümüzde geleneksel yöntemlerin dışında, bilimsel bir temelde gerçekleştiriliyor. Çıraklık eğitim merkezleri, iş kollarında verimliliği artırmak amacıyla kurulmuştur. Böylece, meslek dalları etkili ve kalıcı bir biçimde kuşaktan kuşağa aktarılır. Ülkemizde, çıraklık eğitimini okul eğitimiyle bütünleştirme çalışmaları giderek önem kazanıyor. Bu amaçla 1977'de çıkarılan Çırak, Kalfa ve Ustalık Yasası, 1986'da geliştirilerek Çıraklık ve Meslek Eğitimi Yasası olarak yeniden düzenlenmiştir. Bu yasaya göre çıraklar, pratik eğitimlerini işyerlerinde, kuramsal eğitimlerini de çıraklık eğitim merkezlerinde tamamlar.