İnsan yaşamının doğuştan ergenliğe kadar süren dönemi. Çocukluk üç evreye bölünür: Yeni doğmuş bebek dönemini de kapsayan ve üç yaşına kadar süren birinci çocukluk; 3-7 yaş arasındaki ikinci çocukluk; ergenlik dönemine (yaklaşık 12-13 yaş) kadar süren büyük çocukluk (ya da üçüncü çocukluk). Birinci çocuklu döneminin bebeklik olarak da adlandırabiliriz. (Ayrıca bk. Bebeklik) Boyca hızlı gelişmenin yerini kararlı uzamaya bıraktığı ikinci ve üçüncü çocukluk dönemlerinde ortalama boy atma erkeklerde yılda 10 cm, kızlarda da 8 cm kadardır. Bu evrede organların ve beden kısımlarının kullanımı gelişir.

İkinci çocukluk döneminde gelişme hızlanır; çocuğun çizdiği resimlerde bir düzelme görülür ve saymayı öğrenir. Sağ ya da sol elini kullanma konusunda bir seçim yapar ve bu seçim altı yaşında kesinlik kazanır. Zihinsel gelişim açısından bakıldığında da konuşmanın gelişmesine bağlı toplumsallaşma, oyuncaklarla oynama, önseziye dayalı mantık, ortak duyguların gelişmesi ve ahlâksal duyguların belirmesi (erişkinin kurallarına uyma) dikkat çekicidir.

Büyük çocukluk dönemindeyse nesnel, mantıklı düşünmenin gelişmesiyle benmerkezciliğin aşıldığı etkili bir iş birliği evresine girilir. Bir önceki dönemin oyunlarının yerini okul yaşamının da desteklediği kurallı oyunlar alır. Bağımsız ahlâk değerleri oluşmaya başlar. Birey olmanın ayırdına vararak, topluluk üyeleri arasında görülen karşılıklı saygı anlayışına bağlanır; hak dağılımı konusunda titizlik gösterir.