Bangladeş’in başşehri. Banliyölerle birlikte nüfûsu 4 milyon civârındadır. Yaklaşık bin yıl öncesine kadar dayanan târihi; İslâm öncesi, İslâmî, İngiliz, Pakistan ve bugünkü Bangladeş Devleti dönemleri olmak üzere beş devreye ayrılır. Şehrin gelişmesi, Bâbürlü Devletinin Bengal eyâletinin merkezi olduktan sonra başladı. Bu devirde Fransız ve Flemenkli tüccarların uğrak yeri olan bir deniz ticâreti merkezi oldu.

Müslümânların zamanında ticâret, bilim ve kültür merkezi olma özellikleri en yüksek seviyeye ulaştı. Müslüman yöneticiler İslâm dünyasının başka bölgelerinde yaygın olan kemer, kubbe ve minârelerle karakter kazanmış mîmârî tarzını burada da uyguladılar. Bugün Dakka’da ayakta kalabilmiş câmi, türbe, minâre ve kervansaray gibi mîmârî yapılar muhteşem İslâm sanatına şâhitlik eder. Başta Beytü’l-Mükerrem, Lâlbağ ve Sât Kümbet câmileri olmak üzere Dakka’da 700’ü aşkın câmi vardır.

İngiliz yönetiminin başlamasıyla Müslümanların hâkimiyeti geriledi. Halk sistematik bir baskıya mâruz kaldı ve 1757’den îtibâren yarım yüzyıla yakın bir süre içinde Müslümanlar toplumdaki ağırlıklarını kaybettiler. 1836’da resmî dil olarak Farsçanın yerini İngilizcenin alması, durumlarını daha da zayıflattı.

Dakka 1947’de Doğu Bengal eyâletinin, 1956’da da Doğu Pakistan’ın merkezi oldu. 1971’de bağımsızlık savaşı sırasında büyük hasar gördü, savaştan sonra yeni Bengladeş devletinin başşehri ilân edildi.

Dakka günümüzde Bengladeş’in en büyük sanâyi merkezidir. Camdânî, nakış işleri, ipek ve mücevher buranın özelliğini ifâde eden mâmullerdir. Başlıca sanâyi ürünleri pamuk, pirinç ve tüketim mallarıdır.

Dakka Üniversitesi ve buna bağlı olan yüksekokullar ile mühendislik ve teknoloji üniversitesi, başlıca yükseköğretim kuruluşlarıdır.