Genellikle uzun süreler kalmak için, arama kurtarma ya da araştırma yapmak amacıyla denize ya da göle dalmaya verilen ad. İlk dalgıçlar Romalılardı. Bir hava borusuyla su yüzüyle bağlantısı olan ilkel dalgıç elbiseleri yapmışlardı. 1715'te John Lethbridge, bugünkü dalgıç elbiselerinin atası sayılan zırhlı bir elbise yaptı. Ancak daha çok fıçıyı andıran bu elbiseyle 2-3 metreden daha derine dalmak olanaksızdı. 1802'de William Forder yüzeydeki bir körükten boru aracılığıyla içine hava basılan bir elbise geliştirdi. 1819'da Augustus Siebe, yukarıdaki bir pompa aracılığıyla içerisine hava gönderilen, hava geçirmez dalgıç elbisesini yaptı. Bu elbisede ön ve yan taraflarında pencereleri bulunan bir başlık vardı. Bu başlıkta soluk alıp verme kapakçıkları bulunuyordu ve su geçirmez bir biçimde metal bir göğüs parçasına vidalanıyordu. Ayrıca dalgıç, dengede durmak ve dibe hızla inebilmek için ağırlıklar takıyordu. Hava ve helyum-oksijen karışımı, yüzeyden başlığa sürekli pompalanıyordu. Dalgıçla yüzeydekiler arasındaki haberleşmeyi bir telefon teli sağlardı.

Günümüzde dalgıç elbiseleri çok daha modern ve kullanışlıdır. Solunum için gaz tüpleri kullanılır. Tüpler dışında ağır malzemeler yeğlenmez. Suda kolay hareket etmeyi sağlayan ve bedeni saran hafif bir giysi giyilir.