İtalyan şâiri. 1265 senesinde Floransa’da doğdu. Guelfo Partisi taraftarı bir burjuva âilesine mensub olan Dante, küçük yaşta annesini kaybetti. Babası, yeniden evlendi. Gençliğinde eğlenceli ve düzensiz bir hayat sürdü.

Devrinin önde gelen Floransalı şâirleri G. Cavalcanti, L. Gianni ile dostluk kurdu. Onlarla birlikte Dolce stil nuoro (yeni tatlı üslup) adlı şiir akımını kurdu. Beatrice Portinari adlı kadına âşık oldu. Onun için Yeni Hayat adlı eserini yazdı. Beatrice’nin ölümünden sonra Gemma Dodnatti ile evlendi Ondan dört çocuğu oldu. Flosansa’da siyâsî ve ekonomik üstünlük sağlamak isteyen imparatorluk yanlısı Ghilbellimler ile papalık yanlısı Guelfolar arasındaki uzun mücâdelede Dante’nin âilesi Guelfoların yanında yer aldı. 1295’te Giano dela Bella’nın devrilmesini tâkib eden günlerde Doktorlar ve Eczâcılar Loncasına girdi ve politikaya atıldı. 1296 senesinde Yüzler Konseyi adı verilen meclise katılarak Soylulara karşı çıkarılan kânunları destekledi. 1300 senesinde Floransa şehri idâresinde yer aldı. Siyahlar ve beyazlar arasındaki mücâdelede beyazlar tarafını destekleyen Dante, uzlaşma için üç kişilik bir kurulla birlikte papaya elçi olarak gitti. Böylece bir daha dönmemek üzere Floransa’dan ayrıldı. 1 Kasım 1301 de Floransa’ya hâkim olan siyahlar, beyazları yargılamaya başladılar. Kamu fonlarını kötüye kullanmakla ve zimmetine para geçirmekle itham edilen Dante, üç gün içinde 5000 florin gibi yüksek bir parayı ödemeye ve iki yıl Toscana bölgesi dışında sürgün yaşamaya mahkum edildi. Belirtilen sürede para cezâsını ödeyemeyen Dante’nin on dört arkadaşıyla birlikte yakılarak idâm edilmesine karar verildi. Karara şiddetle karşı çıkan Dante, huzuru okumakta ve şiir yazmakta aradı.

1303’te Forli ve Verona’ya gitti. 1304-1306 arasında felsefe, hukuk, edebiyât çalışmaları için uygun bir yer olan Bologna’da kaldı. Hem avunmak hem de düşünür ve sanatçı olmak için eserler yazdı. Eserlerinde Floransa’ya duyduğu özlemi dile getirdi.

2 Ekim 1306 da Bologna komünü, Floransalı sürgünleri sınır dışı etti. Bologna’dan çıkan Dante 1308 senesi başına kadar İtalya’nın çeşitli yerlerini dolaştı. Bu arada eser yazmaya devam etti. Eserlerinde İmparatorların papaya saygı göstermesi gerektiğini işledi. Bir müddet Toscana’da kaldıktan sonra 1316’da Verona’ya 1318’de şâir Guido da Polenta’nın misâfiri olarak Ravenna’ya gitti. Burada çocukları Pietro, Locopo ve Antonia ile buluştu. Elçilik vazifesiyle gittiği Venedik’ten Ravenna’ya döndü ve 14 Eylül 1321’de bu şehirde öldü.

Eserlerinde monarşi idâresinin mükemmelliğini öven Dante, yeryüzü iktidârının rûhânî iktidar karşısında özerkliğini savunur. Papanın yetkilerini sırf kiliseyi İncil’e yaraşır yoksulluğa geri götürmek gâyesiyle kullanması gerektiğini söyler. Bu din düşmanlığını ve inançsızlığını, bozuk düşünce ve hayalleriyle ölüm sonrasını anlatmaya çalıştığı İlahî Komedya adlı kitabında belirgin şekilde ortaya koymuştur. Tamâmen saçmalıklar, ruh bozukluğu ve sapık düşüncelerini ortaya koyduğu bu kitap, Dante’nin rûhî bir çöküntü içinde olduğunu gösteren eseridir.

Eserleri:

1) İl Convivio (Şölen): Nesirle yazılan ve felsefe ile şiirin birbirine karıştığı bir eserdir. 2) De Vulgari Eloquentia: Halk dili üstüne yazılmış bir incelemedir. 3) De Monarcia: Monarşi üstüne yazılan bir inceleme eseridir. 4) Divina Commedia: (İlâhî Komedya), 5) Quaestio de Aqua et-Terra: Toprak ve su üstüne yapılmış bir incelemedir.