büyük hadis âlimlerinden. İsmi Abdullah bin Abdurrahmân bin Fadl bin Behrâm, künyesi Ebû Muhammed’dir. 798 (H. 181) târihinde Semerkand’da doğup, 869 (H. 255)da Bağdat’ta vefât etti.

Hicâz, Şam, Mısır,Irak,Horasan’da büyük âlimlerden hadîs-i şerîf dinledi. Semerkand’a kâdı tâyin edildi. Ancak bir hüküm verdikten sonra istifâ etti. Nadr bin Şümeyl, Ebû Nadr Hâşim bin Kâsım,Mervân bin Muhammed et-Tâtârî, Ya’lâ bin Ubeyd gibi tanınmış âlimlerden (rahmetullahi aleyhim) rivâyetlerde bulundu. Ondan da; Müslim, Ebû Dâvûd, Tirmizî, İmâm-ı Buhârî, Hasan bin Sâlih el-Bezzâr, Zührî ve daha başkaları (rahmetullahi aleyhim) hadîs-i şerîf rivâyet etti. Rivâyet ettiği hadîs-i şerîfler, Sahîh-i Müslim, Sünen-i Ebî Dâvûd ve Tirmizî’de mevcuttur. Müslim ondan yetmiş üç hadîs-i şerîf rivâyet etmiştir. Zamânındaki ve kendinden sonraki hadîs âlimleri onun hadîs ilmindeki üstünlüğünü medh etmişlerdir.

Dârimî hazretleri, hadîs-i şerîf ilminde olduğu gibi, tefsîr ve fıkıh ilimlerinde de derin bir âlimdi.

Eserleri: 1) Müsned-i Dârimî (En meşhûr ve kıymetli eseri budur). 2) El-Câmi-us-sahîh: Buna Sünen-i Dârimî de denir. 3) Sülâsiyyât.