Bedendeki demir miktarı gereken ölçüde hemoglobin yapılmasına yetmeyecek kadar az olduğu zaman meydana gelen hastalık. Bu eksikliğin birçok ana nedeni vardır; bunlar arasında demir içeren gıdaların yeteri kadar alınmaması, beden tarafından demir emilmesinin az oluşu ve kan kaybı bulunur.

Demir eksikliğinde öteki anemilerde olduğu gibi kişi kendini yorgun hissedebilir ve harekete dayanıklılığı azalabilir. Cilt, tırnak yatakları ve gözkapağı civarları solgunlaşır. Sonunda kalp atışları daha hızlı ve hissedilebileceği kadar şiddetli olabilir. Ender olarak, bu durumdaki kişilerin yiyecek olmayan şeylere karşı şiddetli bir yeme istekleri belirir. Bu duyguya pica denir. Bu kişiler kil, buz ya da toprak yiyebilirler. Bu maddelerin bazıları bağırsak sisteminde demir emilmesini olumsuz yönde etkileyeceği için demir eksikliğini daha da kötüye götürebilir.

Hastalığa bağlı olmayan demir eksikliği anemisinin tedavisinde anahtar yeterli beslenmedir. Beslenme bedenin kolayca emebileceği, demirden yana zengin gıdalar arasında etler (özellikle ciğer), balıklar, tavuk eti, yumurta, sebze (bezelye ve fasulye), patates ve pirinç vardır. Birçok buğday ürününe, işlendikleri sırada demir eklenir, ama bu demir bedenin kolayca kullanabileceği bir biçimde değildir. Birçok sebzenin içindeki demir iyi emilmez. Gıda takviyesi yapıldığında (demir alarak) ya da demir içeren bir gıda aldığınızda bedenin demiri emmesini turunçgillerden bir meyvenin suyunu içilerek artırılabilir. Bunun tersine, süt ve çay demir emilimini azaltır. Çocuklar, hamile ya da regl durumundaki kadınlar gibi yüksek demir gereksinimi olan kimseler için yüksek demir içeren yiyeceklerden bol bol yeme, özellikle önemlidir. Bu aynı zamanda vejetaryenler, zayıflama rejimi yapanlar ve bebekler gibi gıdalarında az demir bulunan kişiler için de büyük önem taşır.